Category Archives: AngryLog

Soms zijn er dingen waar ik wel eens boos over kan worden.

NPS

Posted on by
19

In onze huidige maatschappij heeft de psychiatrie namen bedacht om mensen in hokjes te kunnen plaatsen. Voor een ieder die enigzins afwijkt van het gemiddeld geacht gedrag is wel een hokje bedacht. Op zich een fascinerende gedachte, want wat is nu eigenlijk normaal? Is iemand met ADHD normaal of juist weer niet? En zo zijn er tal van aandoeningen waar je je vraagtekens bij kunt zetten.

Toen Joran van der Sloot veelvuldig in het nieuws was, hoorde ik voor het eerst van de term Narcistische Persoonlijkheidsstoornis (ook wel NPS genoemd). Mensen met NPS leiden aan een ziekelijke vorm van grootheidswaanzin en deze vorm gaat ver. Het gaat zelfs zo ver dat er totaal geen respect is voor het andere geslacht, dat heb ik me tenminste laten vertellen door een expert op het gebied van psychische stoornissen. Het totaal geen respect hebben voor het andere geslacht leidt ertoe dat mannen elke vrouw als hun bitch zien (eigenlijk ook een beetje als Manou uit het boek van Maria Mosterd). Nu zijn hierin verschillende gradaties te onderkennen. Zo loopt het van het neerkijken op vrouwen tot het vanzelfsprekend achten dat elke vrouw seks met de persoon zou willen hebben.

Dit alles herinnerde ik mij toen ik een bepaald artikel las via dit blogje van She. Iemand die zich Robert noemt heeft een artikel geplaatst in een Lifestyle magazine dat nog old-school op papier verspreidt wordt. Robert schrijft in dat artikel over een aantal vrouwelijke blogsters die ik zelf erg graag volg. Het verschil tussen mij en hem is, dat hij een lurker (de online kreet voor Nederlanders, wel lezen niet reageren) is. Op zich is er met lurkers helemaal niks mis, je hebt nu eenmaal mensen die graag een blog van anderen lezen, maar die niet de behoefte hebben om te reageren.

Wat ik dan gewoon niet kan begrijpen, is dat je blijkbaar jarenlang blogs van bepaalde vrouwen leest, zonder daar ooit te reageren, om dan later een artikel te schrijven die de schrijfsters van deze blog ronduit belachelijk te maken. Hij citeert in zijn artikel een aantal zinnen die totaal geen verband met elkaar hebben, en schildert hiermee deze drie vrouwen af als compleet labiel en volstreekt belachelijk. Dat gaat opzich al veel te ver, want wat geeft iemand het recht om over iemand anders te oordelen die je nog nooit ontmoet hebt? Wat ik dan nog erger vind, is dat hij ook nog in gaat op de mensen die reageren op een blog van deze vrouwen. De reacties zijn volgens hem allemaal in de trent van ‘Mooi geschreven’.

Natuurlijk moet je als blogger goed uitkijken met wat je schrijft, ik heb vaak de behoefte om heel persoonlijk te gaan schrijven, maar er is altijd een rem. Ik weet gewoon niet wie mij leest, het kunnen allemaal mensen zijn die mij nog nooit IRL ontmoet hebben, mensen die ik ook nooit echt zal ontmoeten. Maar aan de andere kant kunnen het famileleden, collega’s, vrienden of toekomstige collega’s zijn. Ik zelf probeer dus altijd niet te persoonlijk te worden.

Vandaag was voor mij een dag waarop het bloggen veranderde, het zal nooit meer zo zijn als dat ik het voor vandaag heb ervaren. Het stuk dat Robert is geschreven vind ik persoonlijk een inbreuk op iemands privacy, en hoewel ik me realiseer dat het in dit geval voor geen enkele rechtbank stand zal houden, feit blijft wel dat Robert de wet op de auteursrecht heeft gebroken. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat She, Gypsy of Kaat toestemming hebben gegeven voor het plaatsen van het stuk. Ik ga dit overigens nog wel bespreken met mijn advocaat.

Het is altijd prettig als mensen je een blik in hun leven gunnen en ik hoop dat iedereen dit blijft doen. Het kan niet zo zijn dat wij bloggers ons zo zwart laten maken door iemand die alleen leeft voor het lezen van andermans leed en hiermee, door het uit het verband trekken van zinnen, medebloggers in een zwart daglicht plaatst. Wat ik mij dan afvraag, ben ik de enige die zich hier over opwindt?

Gehackt

Posted on by
17

Gisteravond was ik bezoek bij goede vrienden, die de verjaardag van hun oudste dochter vierden. Zo rond een uur of 11 droop de ene na de andere af en vroeg de vrouw des huizes, voorzichtig, aan haar jongere zus of ze het geld bij zich had. De jongere zus keek de vrouw des huizes heel vreemd aan en vroeg over welk geld het ging. De vrouw des huizes legde uit dat ze de woensdag voor de verjaardag nog met haar jongere zus had gesproken via MSN en dat de jongere zus vertelde dat ze een bestelling op het internet wilde plaatsen, maar dat ze haar pincode tot drie keer toe foutief had ingevoerd toen ze via iDeal wilde betalen.

In al haar goedheid had de vrouw des huizes de bestelling voor haar jongere zus betaald, nadat de laatste haar een link via MSN had gestuurd. Want als haar zus een probleem heeft dan helpt ze haar. Maar de jongere zus had helemaal niet aan de vrouw des huizes gevraagd of ze geld wilde voorschieten. “Maar ik heb je nog gezegd dat het prima is en dat je mij het geld op de verjaardag wel terug kon betalen”, zei de vrouw des huizes.

Om u de verdere consternatie te besparen en om een lang verhaal korter te maken, op woensdag kon de jongere zus niet meer bij haar hotmail account – en hiermee kon ze dus ook niet meer op MSN. Op zich vond ze het vreemd, maar ze besloot er even geen aandacht aan te besteden. Die bewuste woensdag – of misschien al eerder – heeft een (on)bekende haar hotmail account gehackt en wachtte op het eerste slachtoffer die verleid kon worden. Met een slappe smoes over het drie keer verkeerd intoetsen van de pincode, wist hij de vrouw des huizes te verleiden om een bedrag voor te schieten van 179 euro – ik schrijf hij, maar het kan natuurlijk even goed een zij zijn. De vrouw des huizes schoot het geld voor, in de veronderstelling dat ze daarmee haar zus hielp.

Dit gebeuren heeft een dubbel moraal: zorg ervoor dat je wachtwoorden niet makkelijk te raden zijn en betaal niet zomaar een rekening via het internet voor iemand die je denkt te kennen, zonder die andere hierover eerst te bellen. En natuurlijk hoor ik u denken, wat is de vrouw des huizes naïef, dit zou mij nooit overkomen. Ik zeg maar zo een gewaarschuwd mens telt voor twee. De vrouw des huizes is de 179 euro kwijt, een bedrag dat ze eigenlijk opzij hadden gezet om tijdens de vakantie aan haar kinderen te besteden, die zullen dit jaar een bezoekje aan bijvoorbeeld McDonalds of een bezoek aan een dierentuin moeten missen. Naast de financiele schade voelt de vrouw des huizes zich op dit moment ontzettend beroerd. Iemand heeft misbruik gemaakt van een vrouw die altijd voor een ander klaar staat, een vrouw die haar laatste geld uit wil lenen om een ander te helpen, eigenlijk gewoon een vrouw die zomaar een vriendin van u kan zijn, uw (schoon)zus, uw moeder of u vrouw.

Een prestatie om trots op te zijn

Posted on by
11

U heeft het vast al ergens gelezen. Teressa Groenewald-Hagerman is een 39-jarige Amerikaanse dame die er een zeer lugubere eer op nahoudt. Zij is namelijk de eerste vrouw van wie bekend is dat ze met een kruisboog een olifant heeft neergeschoten. Die daad deed ze van een afstand van 11 meter, een afstand zo dichtbij, dat de weerloze olifant geen schijn van kans had.

Aan Sky news vertelt ze vol trots hoe ze neerknielde,  alvorens ze de trekker van haar kruisboog overhaalde. Ik vind het werkelijk onbegrijpelijk dat, in sommige delen van Afrika, er gewoon op olifanten gejaagd mag worden, er worden zelfs speciale strooptochten voor toeristen georganiseerd en dat terwijl de olifant op de lijst van uitstervende diersoorten staat. Ik vraag me nu wel af, waarom Teressa niet voor een gerechtshof hoeft te verschijnen. Blijkbaar mag je uitstervende diersoorten onbestraft neer knallen.

Weer een folder blogje? Of toch niet?

Posted on by
5

Toen ik terug naar huis reed wist ik het zeker. Ik zou in dit blogje mijn ongenoegen uiten over de hele kudde van populistische, tabbloid weblogs die onder aanvoering van Sargasso.nl een initiatief zijn begonnen tegen die onverlaat uit Urk die 6.6 Miljoen folders door het land verspreidt. Ik vind man uit Urk een onverlaat omdat 6.6 Miljoen folders een hele hoop bomen zijn die bij minimaal 5 miljoen huishoudens ongelezen bij het oud papier belanden. Ik heb niets tegen de inhoud van die folder, omdat ik hem gewoon niet lees. En ik hoef hem niet te lezen, want dankzij mijn nee-nee stikker krijg ik hem ook niet.

Wat ik dan tegen die initiatiefnemers heb is eigenlijk het volgende. Alles waar GeenStijl bijstaat roept bij mij gewoon walging op. Ik vind het genre journalistiek dat door GeenStijl wordt bedreven ronduit misselijkmakend en dat baseer ik op een paar enkele bezoeken. Het is de goedkope vorm van tabbloid journalistiek waarbij met regelmaat alle ethiek wordt overschreden. Ik denk niet dat echte journalisten hiermee weg zouden komen als ze dergelijke artikelen in een krant of tijdschrift zouden plaatsen. En onlangs werd mijn mening over GeenStijl versterkt door de actie die ze uithaalden tegen mede wannabe publieke omroep de Televaag. GeenStijl laat de banden van een Televaag vrachtwagen leeglopen en roept zo de sympathie op van vele mensen, terwijl het in mijn ogen gewoon de reinste vandalisme is.

Daarbij komen deze weblogs ook niet in actie als een willekeurige winkelketen een folder verspreid waar men het niet mee eens is, omdat bijvoorbeeld de prijzen van de aanbiedingen te laag zijn, ik snap dit initiatief niet. Wat wil men bereiken? Om eerlijk te zijn lees ik nog liever die ene bewuste folder dan de shockeer en attack artikelen van GeenStijl.

Maar toen ik de reactie van Katyo las toen bedacht ik me:

  • Vanochtend reed ik heel ontspannen en zonder file naar mijn werk.
  • Vandaag heb ik heel gezellig met collega’s gegeten
  • Vandaag heb ik in alle rust wat achterstallig werk weg kunnen werken
  • Vandaag genoot ik van een aantal mooie blogjes van mijn medebloggers
  • Straks ga ik lekker sporten
  • Straks ga ik weer lekker oppassen en dus verder lezen in het boek dat ik nu lees

En met deze 6 heb ik al wat achterstand weggewerkt. Ik zal ze zo op papier zetten en ze dan vannacht onder mijn kussen leggen.

Sommige ouders….

Posted on by
7

zijn niet te begrijpen. Ik deed vrijdagavond de weekend boodschappen en stond in de rij om af te kunnen rekenen. Voor mij stond een man waarvan ik met enige zekerheid kan zeggen dat hij en zijn gezin behoren tot het typische gezelschap van tweeverdieners. Het soort ouders dat hun kinderen vijf dagen per week naar de BSO brengt, een veel te hoge hypotheek heeft en waarvan man en vrouw beide moeten blijven werken om die hypotheek af te kunnen lossen. Het soort ouders die meer om hun carrière geven dan om hun eigen kinderen. Want ja, het gras moet bij hunzelf nu eenmaal groener zijn dan het gras van hun buren.

Niet dat ik dat een probleem vind hoor. Iedereen doet maar wat hij niet laten kan, ik zelf houd eigenlijk niet eens van groen gras. Waar ik me dan wel over op kan winden is het volgende. De man had twee kinderen meegenomen, een dochter van rond de elf en een zoon van krap negen. De laatste boodschappen die op de band werden geplaatst waren twee oranje Breezers. Nu zegt dat natuurlijk helemaal niks, die zouden ook voor moeders de vrouw kunnen zijn. Maar nadat ik mijn zwaar beladen fietstassen aan mijn bagagedrager had bevestigd, zag ik het drietal voorbij komen lopen. Ze hadden blijkbaar net de boodschappen in de auto geladen en de winkelwagen teruggebracht. En de man opende de twee breezers voor zijn kinderen: “Niet alles nu al opdrinken, ook nog wat voor thuis bewaren”.

Onbegrijpelijk!!!