Bij de super

De zaterdaghulpjes hadden net de twee rijen met winkelwagens die voor de winkel stonden aangevuld, toen ik met mijn weekend boodschappen naar buiten kwam. Bij elk van de rijen stond wel iemand, al was het bij de linkerrij een komen en gaan, terwijl er bij de rechterrij niet veel beweging was. Daar stond een oud dametje krom gebogen bij een winkelwagentje terwijl ze aan het kettinkje van een winkelwagen stond te trekken. En terwijl ik mijn wagentje in de linker rij drukte keek ik even naar haar en knikte naar haar zoals je mensen op straat begroet als je eigenlijk geen zin hebt om wat geluid uit je keel te persen, maar ik kreeg geen enkele reactie.

Nadat ik de fietstassen op mijn fiets had bevestigd, fietste ik weer langs de rij met winkelwagens en het dametje stond er nog. Heel even deed ze me denken aan mijn eigen oma en daardoor werd ik iet wat boos op al die mensen die haar daar maar lieten staan. Ik stapte af en vroeg of ik haar ergens mee kon helpen, er kwam geen reactie. En nadat ik 5 minuten lang, zonder resultaat, geprobeerd had om met haar in gesprek te komen ben ik maar weggefietst. Ik hoop niet dat ik haar bang gemaakt heb ofzo. Ik wilde haar alleen maar helpen.

10 thoughts on “Bij de super

  1. Je voelt jezelf schuldig of wat? Ik geloof dat er niets beters bestaat in de wereld dan Liefde. En ik geloof dat jij dat voor haar had, alleen iedereen heeft natuurlijk zijn eigen achtergrond. De éne moet niets van ‘vreemde mensen’ hebben, en de ander kan er juist goed mee omgaan. Ik vind het meestal erger als mensen achter dat vrouwtje (of gehandicapte o.i.d.) zich zitten te ergeren omdat ze daar zolang moeten wachten op diegene.

    Menno

  2. Heeft dat oude dametje geen leuk, lief buurmeisje dat even de boodschappen voor haar doet?

  3. Je hebt het in ieder geval gevraagd πŸ™‚ En daarmee het juiste voorbeeld gegeven aan iedereen die dat niet deed..

  4. @Menno: Ik verbaas me altijd weer over jouw relativerend vermogen! Ik voelde me niet echt schuldig, maar aan de andere kant vond ik het zielig hoe ze daar stond. Misschien was ze dement of volledig in gedachten verzonken.

    @Pascal: dat vroeg ik haar ook nog. Geintje.

    @Anne: Dat is eigenlijk ook wel weer zo. Ik daag een ieder uit om mij een goede daad toe te sturen!

    @karin r.: Vaak is het wel zo eenvoudig denk ik!

  5. Tegenwoordig is bijna niemand meer attent, dus als iemand dat ineens wel is, word dat gewoon niet meer begrepen

  6. ot: begrijp ik volledig Theo, dat ‘laf’ was een grapje. Net als dat mijn logjes nooit bloedserieus zijn ;-).

  7. Ik had het pas ook. Een Turkse man probeerde al lopend een handvol plastic buizen op zijn bagagedrager te laten balanceren. Om de drie stappen viel er iets af. En ik er maar achteraan lopen en vragen of ik hem kon helpen. Ik ben er uiteindelijk maar mee opgehouden toen de man zijn buizen liet liggen en zijn pas begon te versnellen.

  8. @Mantis: Dat is dan wel iets dat me een beetje zorgen baart

    @Karen: Oost Indisch dan denk ik. Mijn reactie was er ook om een discussie te ontlokken πŸ™‚

    @Dre: Ik krijg opeens een levendig beeld ervan πŸ™‚

Ik vind het leuk, als mensen een berichtje achterlaten.