Het lijkt wel of de Lente zich aan begint te kondigen. Sommige mede-bloggers hebben de voorjaarsschoonmaak al in hun hoofd en ook mijn buren zijn druk bezig met de grote schoonmaak. Deze morgen, de eerste zaterdag van de maand, kwam een vereniging het oud papier ophalen en dat was nodig.

Al vanaf september was ik, met uitzondering van 1 keer verslapen, nooit thuis op de papierophaaldag. En dat was te merken aan mijn schuur, het oudpapier had zich inmiddels al behoorlijk opgestapeld. Nu ben ik een voorstander van structurele oplossingen, dus naast het oud papier op straat zetten heb ik toch ook maar de nee-nee stikker op mijn brievenbus geplakt. De meeste folders gaan namelijk gesealed en al naar mijn schuur,  ik lees ze gewoon niet. Ik heb er geen tijd voor en ik heb mijn vaste winkels waar ik mijn boodschappen doe, dus waarom zou ik folders van andere winkels lezen.

Die opgeruimde schuur gaf mij een opgeruimd gevoel en ik vond dat ik mezelf een cadeau mocht geven. Deze middag reed ik naar Urk, alwaar ik nu eindelijk een digitale spiegel reflex heb gekocht. Mijn collega’s werden al een tijdje gek van mij, want er waren momenten dat ik over niets anders kon praten. Dus speciaal voor hen: “Nee het is niet de D90 geworden, maar de D60”. Als vervent emotieverzamelaar (lees veel boeken, CD’s en DVD’s) kan ik nu op pad met mijn nieuwe emotievanger.