Het was zaterdagavond en we zaten lekker na te tafelen en om het verblijf buiten wat te verlengen, brandde ik wat hout in de Mexicaanse pot. De gespreksonderwerpen wisselden elkaar in rap tempo af. We spraken over hoe lang je in je hoofd bezig blijft met een ramp, en kwamen tot de conclusie dat dat van de ramp afhangt (daarover meer in een ander blogje). We spraken over de liefde, over werk en over al het ander dat ter tafel kwam.

Ineens sprong C. op, want ze zag iets raars in de lucht zweven. We keken allemaal op en zagen hoe een rode bol, met een hoge snelheid door de lucht schoot. Iedereen was even stil en het duurde even voordat iemand iets zei. “Dat is toch een UFO?”, was de eerste opmerking (van C.).

Iemand ontkrachtte dit direct. “Die rode stip die je ziet, dat is een Chinese Lampion”.

“Een Chinese wattus?”

“Een lampion. Die steek je aan en die gaat heel hoog de lucht in, als die in de juiste luchtstroom terecht komt, dan schiet hij als een komeet door de lucht.”

We waren allemaal best opgelucht, het idee dat  het een echte UFO was, was iets dat we graag wilden geloven, maar met deze verklaring waren we eigenlijk toch wel iets blijer.