Hoe ik door mijn hart te volgen een therapeutenopleiding ging volgen.

Het schrijven van het eerste deel van Thuiskomen bij jezelf was een trip down memorie lane. Het is onmogelijk om alles wat de aanleiding voor mijn reis is geweest, in een aantal paragrafen te beschrijven. Ik schreef en schrapte, schrapte nog iets meer herschreef en besefte dat het niet bij één deel kon blijven. De beschrijvingen van de gebeurtenissen die tot mijn spirituele reis leidden, zijn eigenlijk ook te kort. Ik zal ze ongetwijfeld nog wel eens beter beschreven, als een inzicht of ervaring daar om vraagt.

Tijdens mijn Reiki 1 cursus in – juni 2014 – ontmoette ik heel veel mooie mensen. Het was voor het eerst van mijn leven dat ik mensen ontmoette die ook de interesse in spiritualiteit hebben. Al kreeg ik daar al direct door dat mensen spiritualiteit zoeken om verschillende redenen. Een deel van de mensen die zich met spiritualiteit bezighouden, doet dit om dat ze op zoek zijn naar de bevrijding. Het andere gedeelte is – lees voor mijn gevoel – op zoek naar verbreding of genezing. Als je verbreding zoekt zul je nooit je ware zelf vinden, want zaken als verbreding en meer-en-meer horen toe aan het ego en niet aan het ware zelf.

Toen we aan elkaar voorgesteld werden op de eerste avond werd ons ook gevraagd waarom we Reiki wilde leren. Eva, een jonge vrouw van eind of half de twintig, vertelde dat ze Reiki 1 wilde leren, omdat dat een vereiste was voor de 1-jarige Therapeuten opleiding, die ze na de zomer bij het zelfde Reiki Centrum ging volgen. Waarop de Reikimaster aangaf dat het nog niet zeker was of die cursus wel door zou gaan, omdat er nog niet voldoende aanmeldingen waren voor een volle klas.

Continue reading

puzzelstukjes

PuzzelstukkenEr zijn momenten in je leven waarop er een hele boel verschillende dingen tegelijk gebeuren, waarvan je niet weet waarom ze gebeuren. Maar je beseft dat ze gebeuren en dat het blijkbaar om een reden gebeurt. Soms heeft het iets te maken met de mensen om je heen. Soms gebeurt iets, omdat het je de kans geeft om een andere richting in te slaan. Maar meestal staan we te lang stil bij de waarom-vraag en laten we hierdoor mooie kansen om nieuwe ervaringen op te doen aan ons voorbij gaan.

Dat is althans een realisatie die ik de laatste tijd steeds vaker krijg. Tegenwoordig probeer ik steeds vaker het grote plaatje voor me te zien. Zodat ik al die toevalligheden, die als puzzelstukjes voorbij komen, in elkaar kan passen zodat de big-picture helder wordt. Waar ik me vroeger focuste op het waarom die toevalligheden voorbij komen probeer ik me er nu van bewust te worden dat ze voorbij komen en geef ze allen een plekje totdat het doel van die toevalligheden zich aan mij openbaart. Waar ik me vroeger tientallen redenen kon bedenken waarom ik iets niet zou doen, geef ik me er tegenwoordig aan over om te kijken waar het me heen brengt.

Om je een beetje een idee te geven wat ik met dit bedoel een paar puzzels van de afgelopen week. Continue reading