Al vanaf jongs af aan, klopt spirituele ontwaking op mijn deur. Maar het heeft naar verhouding lang geduurd voordat ik echt “wakker” werd. Gedurende mijn jeugd had ik al interesse in geloof en spiritualiteit. Maar ik merkte al gauw dat mijn leeftijdsgenoten daar niet mee bezig waren en dat ze me raar aankeken als ik daarover begon. Als kind wil je er graag bij horen en mogelijk dat ik de interesse daarom al snel liet varen.

Het leven heeft wonderbaarlijke manieren om je dingen aan te rijken, maar vaak zien we het niet of willen we het niet zien. Zo is me een aantal keer iets overkomen, wat aanvankelijk een nare gebeurtenis leek te zijn. Maar waarvan achteraf kan zeggen dat het, het beste was dat me kon overkomen.

In mijn studententijd heb ik eens mijn sleutelbeen gebroken toen ik op de terugweg van een avond stappen met mijn fiets ten val kwam – laten we het maar jeugdige onbezonnenheid noemen. Dit ongeluk gebeurde toen ik een weekend bij mijn ouders op bezoek was en zorgde ervoor dat ik een aantal weken niet terug kon naar de stad waar ik studeerde. Dat gaf me veel tijd voor mezelf, ik ging veel wandelen en werd min of meer gedwongen om eens wat dieper in mezelf te kijken