Hoe ik door mijn hart te volgen een therapeutenopleiding ging volgen.

Het schrijven van het eerste deel van Thuiskomen bij jezelf was een trip down memorie lane. Het is onmogelijk om alles wat de aanleiding voor mijn reis is geweest, in een aantal paragrafen te beschrijven. Ik schreef en schrapte, schrapte nog iets meer herschreef en besefte dat het niet bij één deel kon blijven. De beschrijvingen van de gebeurtenissen die tot mijn spirituele reis leidden, zijn eigenlijk ook te kort. Ik zal ze ongetwijfeld nog wel eens beter beschreven, als een inzicht of ervaring daar om vraagt.

Tijdens mijn Reiki 1 cursus in – juni 2014 – ontmoette ik heel veel mooie mensen. Het was voor het eerst van mijn leven dat ik mensen ontmoette die ook de interesse in spiritualiteit hebben. Al kreeg ik daar al direct door dat mensen spiritualiteit zoeken om verschillende redenen. Een deel van de mensen die zich met spiritualiteit bezighouden, doet dit om dat ze op zoek zijn naar de bevrijding. Het andere gedeelte is – lees voor mijn gevoel – op zoek naar verbreding of genezing. Als je verbreding zoekt zul je nooit je ware zelf vinden, want zaken als verbreding en meer-en-meer horen toe aan het ego en niet aan het ware zelf.

Toen we aan elkaar voorgesteld werden op de eerste avond werd ons ook gevraagd waarom we Reiki wilde leren. Eva, een jonge vrouw van eind of half de twintig, vertelde dat ze Reiki 1 wilde leren, omdat dat een vereiste was voor de 1-jarige Therapeuten opleiding, die ze na de zomer bij het zelfde Reiki Centrum ging volgen. Waarop de Reikimaster aangaf dat het nog niet zeker was of die cursus wel door zou gaan, omdat er nog niet voldoende aanmeldingen waren voor een volle klas.

Continue reading

Bekentenis: Ik heb al die jaren iets voor je verborgen gehouden

Image of a woman with a finger before her mouth, asking you to not to tell.

Nadat ik uit mijn winterslaap ontwaakte ben ik eerst eens grondig door mijn oude artikelen gegaan en ben ik tot de conclusie gekomen dat het zonde is om ze te verbergen. Er zijn er bij die ik mooi kan gebruiken voor toekomstige artikelen. En daarnaast zijn de oude artikelen ook gewoon een deel van mij.

Ik moet wel bekennen dat ik er één heb verborgen. Niet dat het een slecht artikel was, maar ik trok een conclusie over een bekende Nederlander, die niet zo netjes was. En dat is niet wie ik ben en wie ik wil zijn: oordelen over iemand die ik niet ken. Sterker nog, ik wil het liefste geen oordelen hebben.

Ik keek de afgelopen dagen, zo eens rond op deze blog en iets stemde mij niet tevreden. Nu is dit niet iets van nu. Nee ik heb dat altijd gevonden. De lay-out van mijn blog, dat kan gewoon echt niet. Alleen toen ik me wilde verdiepen in hoe ik deze kan veranderen kreeg ik een spontane ADD aanval, en de moed zakte me in de schoenen.

Continue reading

Thuis Komen Bij Jezelf: Een Reis Naar Innerlijke Rust

Als je in Google zoekt op “thuis komen bij jezelf” krijg je een waslijst aan resultaten: boeken, artikelen, websites van coaches en therapeuten, podcasts enzovoort, enzovoort. Wat mij eigenlijk zegt dat er geen definitie bestaat van wat “thuis komen bij jezelf” betekent.

En toch voelde ik de behoefte om er over te schrijven. Ik opende de laptop, drukte op “Nieuw artikel” en typte een titel. Werd onrustig, begon met mijn vingers op mijn laptop te tikken, bewoog mijn handen naar het toetsenbord, stond toch maar weer op om thee te zetten en besloot uiteindelijk om eerst eens goed te voelen wat “thuiskomen bij jezelf” voor mij betekent.

Continue reading

Thuiskomen bij jezelf: het begin van mijn reis

Al vanaf jongs af aan, klopt spirituele ontwaking op mijn deur. Maar het heeft naar verhouding lang geduurd voordat ik echt “wakker” werd. Gedurende mijn jeugd had ik al interesse in geloof en spiritualiteit. Maar ik merkte al gauw dat mijn leeftijdsgenoten daar niet mee bezig waren en dat ze me raar aankeken als ik daarover begon. Als kind wil je er graag bij horen en mogelijk dat ik de interesse daarom al snel liet varen.

Photo showing a young child with his Teddy bear and a suitcase.

Het leven heeft wonderbaarlijke manieren om je dingen aan te rijken, maar vaak zien we het niet of willen we het niet zien. Zo is me een aantal keer iets overkomen, wat aanvankelijk een nare gebeurtenis leek te zijn. Maar waarvan achteraf kan zeggen dat het, het beste was dat me kon overkomen.

In mijn studententijd heb ik eens mijn sleutelbeen gebroken toen ik op de terugweg van een avond stappen met mijn fiets ten val kwam – laten we het maar jeugdige onbezonnenheid noemen. Dit ongeluk gebeurde toen ik een weekend bij mijn ouders op bezoek was en zorgde ervoor dat ik een aantal weken niet terug kon naar de stad waar ik studeerde. Dat gaf me veel tijd voor mezelf, ik ging veel wandelen en werd min of meer gedwongen om eens wat dieper in mezelf te kijken

Continue reading

Een nieuw begin

Elk einde luid een nieuw begin in, elke morgen een nieuwe dag, dat laatste is tenminste het geval zolang de zon blijft schijnen en jij blijft uitademen. Als je op deze blog terecht komt dan is de kans groot dat je zoekende bent, niet gelukkig met hoe dingen gaan of dat je een gevoel van onrust ervaart. Bij deze heet ik je van harte welkom en wil ik je laten weten dat je geliefd bent.

Wat was zal niet meer zijn en dat geldt ook voor deze blog. Of de oude artikelen nog zichtbaar blijven weet ik nog niet, daarvoor moet ik ze eerst nog eens goed doorlezen. Het nieuwe begin betekent ook dat er op deze blog dingen gaan veranderen. De lay-out is wel toe aan een nieuw begin en waar deze blog ooit is begonnen als ambassade van het neo-positivisme en in de loop der jaren veranderde in de werkplaats van het neo-positivisme zal de naam ongetwijfeld ook nog veranderen.

Vanwaar het nieuwe begin? Ik voel een diep verlangen om mijn ervaringen en inzichten te delen met anderen. Via deze blog ben jij mijn metgezel op mijn Spirituele reis, wie weet kruisen onze Spirituele reizen elkaar of is het een aanzet voor het begin van jouw eigen persoonlijke reis. In het laatste geval is mijn blog voor jou dan een nieuw begin en wens ik je enorm veel plezier op je reis.

Ik zal deze blog niet actief promoten, want dat kost enerzijds veel tijd en anderzijds zullen zij die zoekende zijn hun weg naar deze blog vanzelf vinden. Voor een ieder die deze blog gevonden heeft, toeval bestaat niet in het leven. Het leven heeft je hier gebracht en er zal ongetwijfeld wel iets op deze blog staan dat ook voor jou bestemd is.

Namaste!

Het aftellen naar Pasen en het waarom ik vast

vastenZes jaar geleden ben ik voor het eerst begonnen met vasten en met uitzondering van 2008, heb ik dat ook elk jaar gedaan. De eerste keer ben ik gaan vasten, omdat ik wilde ervaren hoe het is om voor een lange periode op alleen het noodzakelijke te leven. Vasten is ook iets dat in alle religies, in een bepaalde vorm voorkomt en ik was benieuwd of dat ook werkelijk iets met je lichaam en geest doet. En daar kan ik – als ik tenminste voor mezelf spreek – volmondig met Ja op antwoorden. Je valt af – maar dat is niet meer dan logisch – en ik voel me geestelijk veel super en ontzettend fris.

Vasten is in onze huidige maatschappij niet altijd even makkelijk. Als ik op het werk een traktatie oversla, of vraag of een etentje na Pasen verschoven kan worden, krijg ik altijd vreemde blikken en vragen als ik uitleg dat ik aan het vasten ben. “Maar jij eet toch gewoon boterhammen, dat mag toch niet”. Blijkbaar denken de meeste mensen in Nederland direct aan Ramadan als ze het woord vasten horen. Terwijl de Katholieken al eeuwen lang vasten. Dit is tevens de reden waarom we Carnaval vieren in Nederland. Carnaval is het laatste grote feest voor het vasten begint en met Pasen is het vasten weer afgelopen.

Ik moet wel eerlijk bekennen, dat ik het vasten dit jaar zwaarder vond dan de voorgaande keren. Ik zou liegen als ik zou ontkennen dat ik niet af en toe dolgraag een patatje met, een frikadel speciaal, een pizza of shoarma schotel had willen eten. Of dat ik op de vrijdag- en zaterdagavond mijn wijntje, biertje of Whiskey niet heb gemist. Maar uiteindelijk heb ik het dit jaar ook weer vol weten te houden.

Enfin nog een paar uur en dan zit het vasten er voor dit jaar weer op. Niet dat ik me direct vol ga proppen of dat ik me direct een delirium ga zuipen. Maar op tweede paasdag ga ik voor een pizza of een shoarma schotel. En met eerste paasdag zal ik extra genieten van mijn eerste alcoholische versnapering na ruim 40 dagen.

Weekoverzicht – Werk, Social Media, en Tai chi

weekoverzicht-e1277049298156Ik probeer op mijn blog niet altijd het achterste van mijn tong te laten zien – dit heeft me in het verleden al eens een berisping van een manager opgeleverd. Maar bij wijze van experiment, waag ik me aan een weekoverzicht. Deze week maakte ik kennis met Keek. Keek is een soort Twitter, waar je als gebruiker videofilmpjes van 30 seconden kunt posten. Ik kreeg de tip van een Amerikaanse houtbewerker, die ideeën en vragen op Keek post. Om eerlijk te zijn zie ik op dit moment de meerwaarde van Keek niet in. In de toekomst wil ik wel video’s schieten van de projecten in mijn werkplaats. Maar vooralsnog denk ik dat YouTube daar een beter platform voor is. Maar voor het zo ver is, moet ik eerst een videocamera op de kop tikken. En een oplossing vinden voor het filmen in mijn donkere en zeer kleine werkplek. To be continued zullen we maar zeggen. Continue reading

De B-mens en het naderende onheil van de zomertijd

sleep_icon1Van jongs af aan, ben ik iemand die twee problemen heeft. Ik heb moeite met op tijd naar bed te gaan en ik heb moeite om vroeg op te staan. Als kind al las ik liever tot 11 uur ‘s avonds een boek dan dat ik ging slapen. En naarmate ik ouder werd ontdekte ik dat mijn hersenen veel actiever worden na 10 uur ‘s avonds. Het is juist tijdens de laatste uurtjes van de avond dat ik de beste ideeën krijg – wat er toe kan leiden dat ik door mijn enthousiasme dan niet voor 2 of 4 uur in slaap val.

Tot een aantal jaren geleden, werd mij altijd verteld dat het iets psychisch is. Ook mijn toenmalige huisarts had er geen verklaring voor, maar hij weigerde slaappillen uit te schrijven. Ik legde me er maar bij neer en op de avonden voor een werkdag nam ik, een uur voor het slapen gaan, ontspanningsthee. En deed er alles aan om vooral vlak voor het slapen gaan mijn hersenen niet te veel voer te geven. Tot ik een aantal jaren geleden hoorde over een studie waarbij mensen tot A- en B-mensen te verdelen zijn – er is zelfs een hele site aan gewijd. Ik was enorm blij dat er eindelijk erkenning was voor wat men vroeger de nachtmens noemde. Eindelijk een andere verklaring dan iets psychisch. Continue reading