Vandaag in de regel die mij raakt

Ik vind het niet alleen een schitterend nummer, maar vooral ook deze boodschap van Eddie Vedder. Er zijn twee zekerheden in het leven, ten eerste ben je geboren en ten tweede weet je zeker dat je ooit een keer doodgaat. Waarom maak je er dan gewoon niet iets moois van?

Alleen al hoe hij het nummer begint.

The selfish they’re all standing in line…

Faith in their hope and to buy themselves time.

Me, I figure as each breath goes by,

I only own my mind.

Alle egoïsten staan in een rij. Vertrouwen op hun hoop en vertrouwen er op dat hun tijd nog lang niet is gekomen. Ik zie wel hoe het gaat zolang ik maar blijf ademen. En ik hoef me nergens zorgen om te maken, want mijn enige ware bezit is mijn ziel.

Met andere woorden als je je ziel als enig waardevol bezit beschouwt dan hoef je je geen zorgen te maken om dingen die kapot of verloren gaan. En als je je teveel waarde hecht aan je andere bezittingen, dan maak je je alleen maar zorgen om het feit dat je ze kunt kwijt raken. En die tijd die je besteed aan het bezorgd zijn, kun je wat mij betreft nuttiger besteden. Je kunt beter genieten van al het moois dan er bang voor te zijn dat dat moois ooit eens voorbij zal gaan.

In het kader van hoe voorkom ik inspiratieloosheid heb ik een nieuw soort blogje bedacht. De inspiratie voor De-regel-die-mij-raakt-blog komt van het 3Fm radioprgramma Rab-Radio. Wat is de bedoeling ervan? Soms is er een liedje waar ik, om wat voor reden dan ook, iets heb met de tekst. Zo’n tekst die op mijn lijf geschreven lijkt, of een tekst die gewoon mooi is.

Gewoon het gevoel dat je hebt als de prille liefde op komt borrelen. Je weet dat je gevoelens voor die vrouw hebt, maar je hebt nog geen kans gezien om die gevoelens aan haar kenbaar te maken. En daarnaast maak je jezelf eigenlijk ook nog even wijs dat je nog niet echt verliefd bent. En tegen beter weten in smeek je haar als het ware, om maar niet die dingen te doen die je zo leuk aan haar vindt. De klank van haar stem, de manier waarop ze die ene lok haar iedere keer weer achter haar oor stopt, die verlegen glimlach of gewoon de ellegante manier waarop ze haar hoofd beweegt.