Het is inmiddels 4,5 jaar geleden dat mijn vader overleed en we missen hem niet alleen als mens, maar ook als onze klusjesman. Mijn vader kon namelijk alles en hij had een strak onderhoudsschema. In een schriftje hield hij bij wanneer hij voor het laatst iets geschilderd had en hij verdeelde het schilderwerk zo, dat hij elk jaar maar een beetje hoefde te doen. In plaats van alles in één keer.

Na 4,5 jaar waren er stukken hout die echt schreeuwden om verf en ik had eigenlijk al van het voorjaar onderhoud willen plegen bij mijn moeder, maar het leven is dat wat je overkomt terwijl je andere plannen maakt. Aan het stoten van mijn hoofd hield ik niet alleen een hersenschudding over, maar ook een Post-Commotioneel Syndroom (PCS). Dat is een duur woord voor een hersenschudding die na drie maanden nog niet over is.

Afgelopen donderdag was het qua weer één van de laatste mooie schilder dagen en aangezien ik weer kan bukken zonder hoofdpijn te krijgen was het nu of volgend jaar. Na het ontbijt ging ik eerst even snel naar de Action om rollers en wegwerp kwasten te kopen en na 2 uur schuren had ik de voor- en zijkanten kaal genoeg.