Houtbewerken bestaat voor een groot deel uit wachten. Zo moest ik ook wachten totdat de lijm, waarmee ik de zijkanten vastgelijmd heb, opgedroogd was. Hierna kon ik de achterkant van de tafel vastlijmen -dit is het de deel met de keeplatten.
Na 40 dagen vasten, vond ik dat ik op goede vrijdag wel een snipperdag had verdient. Kon ik ook mooi weer eens verder met de zwevende tafel. Het lijkt wel of er aan dit project geen einde komt. Daar ben ik zelf overigens oorzaak nummer één van, ik blijf het ontwerp aanpassen.
Voor dit project wilde ik alles met houtlijm verbinden – dus geen schroeven. Ik denk alleen dat het beter is, om de keeplatten met schroeven aan de zijkanten vast te maken. Als ik in een project schroeven gebruik die ik vanaf de buitenkant monteer, dan verberg ik ze altijd met een prop. Ik begon de klusdag met het boren van de proppen. Gelukkig heb ik daar een proppenboor voor.
Het klusdeel van het weekend begon met het uitmeten van de juiste hoogte tussen de cleats. In het Engels noemen ze deze manier van ophangen een French Cleat, en bij gebrek aan de Nederlandse naam, noem ik ze maar gewoon cleats. Toen ik de hoogte tussen de cleats had, wist ik hoe hoog ik de zijkanten van de tafel kon maken.
Afgelopen weekend ben ik begonnen met het maken van, wat ik noem, een zwevende tafel. Om het idee beter uit te kunnen leggen, heb ik een foto gemaakt van de reden waarom ik een zwevende tafel wil maken.
