Er zijn van die momenten waarop ik me wel eens afvraag of ik niet het een en ander vast moet leggen voor het moment waarop mijn doopkaars voor het laatst aangestoken wordt. Ik dacht erover na, nadat ik mijn auto frontaal tegen een boom aan parkeerde en ook afgelopen vrijdag, toen ik de herdenkingsdienst voor de slachtoffers van Koninginnedag zag.

Tijdens die herdenkingsdienst werden een aantal klassieke stukken gespeeld en ik vind dat er naast ‘moderne’ muziek ook een klassiek stuk gedraaid moet worden. De keuze voor ‘moderne’ muziek vind ik niet zo heel moeilijk. ‘In my life’ van The Beatles, ‘I am mine’ van Pearl Jam en misschien ook wel ‘Holiday’ van Green day. Qua klassieke muziek heb ik het volgende lijstje gemaakt.

Ik vind de keuze erg moeilijk en met name ‘The Sailor’s Hornpipe’ is een goede kandidaat. In het begin hoor je slechts 1 instrument, en naarmate het stuk (je leven) vordert komen er steeds meer instrumenten bij. Eerst mijn lieve vrouw en dan steeds meer kinderen, symbolisch vind ik die meer op een bruiloft passen. Op dit moment twijfel ik vooral tussen “Giorni Poveri vivea”  en het intermezzo van Cavaleria Rusticana.

Maar maak je vooral geen zorgen, ik hoop nog jarenlang, in blakende gezondheid mijn leven met u te delen. Het zijn gewoon de momenten waarop ik er wel eens over nadenk.