Elke generatie moppert op andere generaties en we leggen dan vaak de nadruk op dat wat die andere generatie allemaal “fout” doet. En dat is jammer, want wanneer je verbinding zoeken met een andere generatie dan zul je zien dat je van hen ook dingen kunt leren en misschien nog wel belangrijker, je hen ook iets kunt leren.

Dublin in Ierland kent een actieve scene van Buskers – zo worden straatartiesten daar genoemd – en deze scene is een broedplaats voor talent. Zo treedt Alie Sherlock daar al van jongs af aan op en dat is niet onopvallend gebleven, want inmiddels is ze al op tournee door andere landen. Zodoende doet ze binnenkort ook Nederland aan, maar dat terzijde.

Naast Alie is er ook een jongeman genaamd Cuan Durkin. Wat Cuan voor mij zo bijzonder maakt is dat hij al van jongs af aan een voorliefde heeft voor het zingen van Opera muziek. In mijn vooroordeel dacht ik altijd dat de huidige generatie geen interesse heeft in Opera muziek. Zo zie je maar weer hoe misleidend vooroordelen kunnen zijn.

In het volgende filmpje, waarin Cuan een gastoptreden verzorgt bij een optreden van Alie, geven deze jonge talenten een college, een waardevolle levensles: het mannelijke en het vrouwelijke horen in symbiose met elkaar te leven.

Wanneer je dit filmpje goed bekijkt zie je hoe deze symbiose hoort te zijn. Het zit hem in hun onderlinge communicatie, zowel verbaal als hun lichaamstaal. In de eerste 24 seconden zie je hoe ze met elkaar “bespreken” en zoeken naar hoe ze dit nummer moeten brengen.