Vrijdagavond, tijdens het diner kregen we van S., de tourmanager, te horen dat we ons zaterdagmorgen om 12:00 uur precies moesten melden in de hal van het hotel – kijk dat vond ik dan als nachtmens een ontzettende meevaller. Iedereen was op tijd en van S. kregen we onze backstage passen en polsbandjes. Ik wist al wel dat je die nodig had om backstage te mogen, en ik zal deze nog wel een tijdje blijven bewaren als een mooi aandenken aan een geweldig weekend.

Met een taxi en de BoG bus – uit pure luiheid zal ik Blaas Of Glory vanaf nu afkorten tot BoG – vertrekken we naar het Sonisphere festival. Na het zwaaien met de backstage pas, mochten we het festival terrein op. Backstage betekende in dit geval twee onzettend grote tenten met kleedruimtes, 1 voor Metallica en 1 voor alle andere artiesten. Tussen beide tenten was een ruime, overdekt, terras waar je even kon zetten, je maag kon vullen en je vochtgehalte op peil kon houden.

Veel tijd om dit alles in me op te nemen had ik niet echt, want de BoG-bus moest nog uitgeladen worden.  Het festival zou om 15:00 uur zijn deuren openen en BoG mocht om 14:00 uur, als eerste optreden, het publiek bij de hoofdingang wat opwarmen. En ik weet niet zo goed waarom, want uiteindelijk zou ik zelf geen bijdrage aan het optreden leveren, maar met de minuut voelde ik de spanning meer en meer toe nemen.

Op de bovenstaande foto gaat de band, in vol ornaat, op weg naar de hoofdingang – ik realiseer me dat dit lange blogjes gaan worden, met her en der een foto, maar ach ik hoop dat u me dit vergeeft, want geloof mij ik beschrijf slechts een aantal herinneringen.

Het eerste optreden was echt spannend, je weet immers niet hoe BoG door de Spaanse metal fans wordt opgepakt, of ze vinden het geweldig dat hun dierbare nummers op een andere manier worden opgevoerd of, tja daar wil je dan op dat moment eigenlijk ook niet aan denken. Gelukkig, en overigens heel terecht, genoot het publiek ontzettend van het eerste optreden en werden de nummers door het publiek uit volle borst mee gezongen – een foto verslag van de optredens heb ik onder aan dit blogje geplaatst. Overigens heb ik met mijn eigen camera weinig foto’s gemaakt -  ik heb voornamelijk de memory card van bandlid J.P. helemaal volgeschoten, want dom als ik ben liet ik mijn spiegelreflex thuis achter. Het rechter tentje dat u op de foto ziet, is de tent met de kleedkamers voor de niet Metallica mensen en links ziet u een stukje van de tent voor Metallica.

Nadat de hekken geopend waren gaf BoG nog snel een optreden tussen het publiek. Dit optreden mocht niet al te lang duren, want na dit optreden stond het podium optreden gepland. Ik kan u verzekeren dat ik nog nooit zo’n kick gevoeld heb als toen ik achter BoG op het podium mocht staan om een foto verslag te maken van het optreden. BoG deed op het podium hun ding en het publiek ging werkelijk compleet uit zijn pantoffel. Hieronder drie filmpjes van het optreden die ik op You Tube vond. Op een van de filmpjes ziet u hoe zo’n optreden vanaf het podium er uit ziet.

Na het geweldige optreden op het podium volgde nog een laatste optreden tussen het publiek. Tijdens dit optreden schoot ik de laatste foto op de memory card van J.P. En ik kan maar 1 ding zeggen over BoG: Ik ben fan van de mannen!

(mensen laten we eerlijk zijn, als Nederlanders mogen we best trots zijn, dat Blaas Of Glory ons land vertegenwoordigd op een Metal festival. Want na Gorefest – een Metal band uit mijn geboorte dorp – is er geen band meer geweest die zo’n metal festival waardig is. Gelukkig hebben we Blaas of Glory, Neerlands trots in angstige dagen.

Een paar dagen na het optreden (20 juni 2009) van Blaas Of Glory op het  Sonisphere Festival te Nijmegen, komt collega J. naar me toe. Hij vroeg me of ik een busje kon rijden en of ik het weekend  van 11 juli naar Barcelona wilde rijden, alwaar ik dan backstage mocht op het Sonisphere festival? Als muziekliefhebber bedacht ik me geen seconde en antwoordde, alsof ik voor het altaar stond, volmondig ja.

Er moesten nog wel wat kleine hobbels genomen worden voordat ik 100% zeker wist dat het door ging. Het contract tussen Sonisphere en Blaas of Glory moest geregeld zijn en ik moest mijn paspoort op tijd vervangen. Die laatste was in februari verlopen en omdat ik toch geen plannen had om dit jaar naar het buitenland te gaan, had ik die nog niet verlengd. Het paspoort was snel geregeld en ondertussen volgde ik, via collega J., alles wat er zich rond Blaas Of Glory afspeelde – en dat is veel, want Blaas Of Glory is hot!

Hier een korte impressie van de afgelopen week: zondag 5 juli Blaas of Glory wint de Gouden pet, op maandag 6 juli volgt een live optreden bij Rob Stenders op 3FM, schreef de pers veelvuldig over de Zwolse band die mag touren met Metallica en ondertussen waren ze ook nog te zien bij Hart van Nederland en op Editie.nl en was er ook nog een interview met Giel Beelen.

Donderdag avond 9 juli, iets later dan gepland – maar dat is nou eenmaal rock and roll – stoppen collega J. en collega K. met de bus van Blaas Of Glory voor mijn huis – alle hobbels waren glad gestreken. Dat was het startsein voor een 18 uur durende road trip naar Barcelona. Om u een kleine indruk te geven van hoe groot de bus is, hieronder een foto.

Via Belgie, Luxemburg, Frankrijk – vooral heel veel Frankrijk – reden we om de beurt over heuvels en door dalen. Veel kans om van al dat moois te genieten was er niet echt, want we reden vooral ‘s nachts, wat het voordeel heeft dat je niet in files komt. Al was het net na Luxemburg behoorlijk druk vanwege het vakantie verkeer – dit zijn vooral veel auto’s met sleurhutten die ouders met hun jonge kinderen naar hun vakantiebestemming brengen.

Zo rond een uur of 4 brak het ons wel op dat we de dag ervoor hadden gewerkt. Ik zelf had nog geen kans gehad om wat te slapen, tot dan toe was ik voornamelijk bijrijder geweest en na iets meer dan een uur met ruim 3 ton over de snelwegen gereden te hebben, was ik op. We overwogen nog even om op een parkeerplaats te stoppen om daar even wat slaap te pakken, maar collega K., die net wakker was geworden, nam het roer over en heeft de laatste nachtelijke etappe in zijn eentje gereden.

Na nog wat kleine wisselingen van bestuurders kwamen we rond 14:00 uur aan op de plaats van bestemming, het hotel. Het overig gezelschap was inmiddels al, per vliegtuig, in Barcelona aangekomen en zwierven wat rond in de stad. Collega’s J. en K. en ik besloten dat we Barcelona even lieten voor wat het was en we gingen nog even wat bijslapen. Rond 20:00 uur hebben we met het voltallig gezelschap genoten van een authentiek Spaans diner met veel tapa’s en een overheerlijke Spaanse Roja en genoot ik volop van alle verhalen van de mannen van Blaas Of Glory.

Die avond lag ik er redelijk op tijd in, moe maar voldaan. Het eerste deel van het avontuur was ten einde en de instrumenten zijn veilig en ongeschonden in Barcelona aangekomen. Nog voor mijn hoofd het kussen raakte was ik al vertrokken naar dromenland – de sandman deed zijn werk grondig en op tijd.