Ze bestaan nog, blogs als deze uit lang vervolgen tijden. Monumentale digitale voetafdrukken uit de tijd waarin de meeste mensen nog een ADSL verbinding met het internet hadden en social media nog een nieuw fenomeen was. De tijd waarin mensen net hyves ontdekten en Facebook nog onbekend was. De tijd waarin alleen hipsters een iPhone hadden, want smartphones waren nog geen gemeengoed en Apple was de enige fabrikant van Smartphones.

Op blogs als deze deelden mensen lief en leed met elkaar, want de meeste bloggers waren lifebloggers – over het leven zelf valt immers altijd wel iets te bloggen. Er waren talloze blogs op wordpress.com of, als je belangrijk wilde zijn, onder een eigen domeinnaam. Voor mijn gevoel was het internet een veel vriendelijkere plaats dan nu, mensen waren aardig tegen elkaar en over het algemeen waren er nog weinig mensen met kwaadaardige bedoelingen actief op het internet.

Ik kwam bij het zoeken naar de titel van een boek per toeval op een een blog terecht, wat me deed herinneren aan mijn eigen blog verleden. De betreffende blog was nog behoorlijk actief – al zou je in de primetime van de blogs lezers hebben verloren als je wekelijks of maandelijks een nieuw artikel op je blog plaatste. En terwijl ik artikelen las op die blog viel mijn oog op de blogroll, want aan de blogroll van een blog kon je zien hoe populair een blog was. En je wilde zeker zijn dat jouw blog ook op de blogroll van een van de populaire blogs kwam – want dan hoorde je erbij.