Ik kan me niet goed meer herinneren waar ik hem vond, wel wanneer ik hem vond. Ergens in het voorjaar van 2003, vond ik in een bak met aanbiedingen een cd van Anna Scarlett. Waarom ik hem kocht weet ik niet, ik was nog niet bewust met Spiritualiteit bezig. Maar er was iets dat me aanspraak, alsof het voorbestemd was.

Toen ik deze cd voor het eerst luisterde betoverde het me meteen. Ik vond het gezang van de boeddhistische monniken fascinerend. Zo fascinerend dat ik de cd omzette naar MP3 en er naar luisterde wanneer ik even wat stilte of troost nodig had. Naar het volgende nummer heb ik uren op non-stop repeat geluisterd.

Door de jaren heen vergat ik dit album wel eens, maar op de een of andere manier vond het mij altijd weer terug. Als ik het even moeilijk had of wanneer ik rust in mijn hoofd nodig had, dan kwam ik de cd tegen als ik aan het opruimen was of toevallig een kast opende waar ik hem opgeborgen had.