Gisteravond was het een weerzien met vrienden en oude bekenden. Het begon allemaal met de aankomst van goede vriend en oud-collega Jochem en zijn vriendin J. – normaal schrijf ik de namen van de mensen om mij heen nooit voluit, maar ik vind dat Jochem deze keer de eer toe komt (maar daarover later meer). Samen met hen en vriend M. ging ik naar de CD presentatie van het “Beyong reality”, de nieuwe CD van Mangrove. Voor wie de heren van Mangrove niet kent een korte introductie. Mangrove is Apeldoorns trots die haar steentje bijdraagt op het gebied van progressive rock.Vier technisch, zeer begaafde muzikanten besteden het grootste gedeelte van hun vrije tijd aan het maken van prachtige  muziek.

Bij aankomst was het optreden al in volle gang, maar gelukkig waren de heren van Mangrove nog niet begonnen met het spelen van het nieuwe materiaal. Ze speelde enkele van hun klassiekers en ik weet niet wie er het meeste genoot, het publiek of de band. Na de pauze werd het nieuw materiaal gepresenteerd. Het heeft even op zich laten wachten, omdat er van alles tegen zat, maar het wachten was de moeite waard. Op de CD “Beyond Reality” staan zes schitterende juweeltjes die in lengte varieren van 4 minuut 15 tot 18 en een halve minuut.  Het optreden zelf was weer als van ouds een kei sterke ritme sectie (Joost Hagemeijer op de drums en Pieter Drost op de bas) ondersteunt het briljante keyboard spel van Chris Jonker en de zang en het magische gitaarspel van Roland van der Horst. De energie spetterde weer van het podium af en met het uitbrengen van de nieuwe CD laten de heren horen hoe ze muzikaal volwassen geworden zijn.

Op het eerste  nummer van de cd, “Daydreamer’s nightmare”, is iets meer distortion te horen is dan op het oude werk – iets dat ik persoonlijk niet erg vind, een vleugje distortion geeft nu eenmaal wat extra dimensie aan elk muzieknummer. Chris heeft wat speciale geluiden op zijn keyboard weten te vinden voor het intro van “Time will tell” een nummer waarin ik wat funk invloeden meen te horen. Het eerste deel van het nummer “Love and beyond” zou zeker niet mistaan op een CD van Johan, maar misschien komt dat ook doordat ik vind dat de stemmen van beide zangers soms erg veel op elkaar lijken. De overige drie nummers klinken ook bijzonder goed, ik heb alleen nog niet de tijd gehad om die wat grondiger te analyseren.

Na de presentatie was er de mogelijkheid om de CD te kopen, ik was behoorlijk benieuwd naar de vormgeving die Jochem voor deze CD deed. Niet alleen de band heeft een superprestatie geleverd met de release van de CD, maar ook de vormgeving van Jochem mag er zijn. Voor deze uitvoering heeft hij alle teksten in het spiegelbeeld gezet (dat was gisteravond lastig lezen na de biertjes die ik tijdens het concert had gedronken). Al met al een top weekend en ik weet nog steeds niet wat ik het leukste vond, het optreden van Mangrove of de ontmoeting met J. de vriendin van Jochem.

Hieronder een sfeerimpressie gemaakt door M. met zijn mobiele telefoon.