Allereerst wil ik een ieder die dit leest al het goede toewensen voor het komende jaar. Dat het je alles mag brengen wat je er van verwacht plus hopelijk nog veel meer moois. Terugkijkend op het afgelopen jaar, kan ik niets anders zeggen dat ik van elk individueel moment intens heb genoten. Dat komt mede, omdat ik het afgelopen jaar leerde te leven in het Nu. Dat was een van de mooiste en meeste bevrijdende ervaringen die ik ooit heb mogen meemaken. Om er geen al te zware spirituele blog van te maken, zal ik niet uitweiden over het Nu.

Wat me de laatste weken, voorafgaande aan de jaarwisseling opviel, is de waanzin van de waarde die mensen toekennen aan dat ene moment, waarop de jaarteller van waarde verwisselt. Die waanzin zag ik bij individuele mensen, maar ook in het het bedrijfsleven.

Mensen zijn al dagen, zo niet weken, bezig om zich voor te bereiden op dat ene moment. Het lijkt soms wel of hun hele leven daarvan afhangt. Als je een willekeurige supermarkt inloopt, dan zie je een groot deel van de mensen gestrest rondlopen. Geobsedeerd door de inkopen die ze moeten doen, om vooral maar niks te kort te komen, lopen ze gewapend met grote boodschappenlijsten door de winkels. Ze hebben alleen oog voor hun lijstje en het zeker weten dat alles wat op hun lijstje staat in hun boodschappenwagen komt. Sommige zijn zo geobsedeerd dat ze daarbij andere mensen uit het oog verliezen, en die andere mensen de weg blokkeren met hun boodschappenwagen, zodat zij zelf in elk geval alles op hun lijstje kunnen pakken. Ik vind het fascinerend om dat te aanschouwen. Te meer, omdat die mensen er niet uitzien alsof ze honger lijden of iets tekort komen.

In het bedrijfsleven, moet alles opeens af. Alsof het voortbestaan van het bedrijf er van afhangt. De mensen binnen het bedrijf, hebben bepaalde plannen en doelen gesteld die voor het einde van het jaar gehaald moeten worden. Sommige van die doelen lijken het hele jaar niet belangrijk, totdat het moment in zicht komt. Het moment waarop de jaarteller van waarde wisselt. Die doelen zijn niet altijd realistisch en zorgen er voor dat de mensen die in het bedrijf werken extra gestrest raken. Ze maken overuren om alles op tijd af te krijgen, want anders kunnen de vakanties wel eens ingetrokken worden. Tel dat eens op bij de stres die de mensen zichzelf opleggen voor de voorbereiding van de kerstdagen en oud & nieuw, de donkere dagen rondom kerst en oud & nieuw en je begrijpt ineens waarom mensen veranderen in zelfzuchtige en soms zelfs gewelddadige mensen.

Je ziet ook, waarom doodnormale mensen. Mensen die normaal prima om kunnen gaan met de verantwoordelijkheid van het afstekken van explosieven. Dat die mensen die verantwoordelijkheid op dat moment eigenlijk helemaal niet meer aankunnen. Dat is een van de redenen waarom ik het vuurwerkmanifest heb ondertekend. Van waartoe het niet aankunnen van die verantwoordelijkheid kan leiden zal de media ons de komende uren en dagen, genoeg voorbeelden geven. Ik vraag me oprecht af waarom we elk jaar de natuur zo ontzettend veel schade toebrengen met oud & nieuw. De kilo’s zware – soms zelf schadelijke – metalen die de lucht ingeschoten worden, om maar eens iets te noemen.

Ik heb het manifest vooral ondertekend, vanwege de angst en stress die we dieren aandoen. Dieren kennen het fenomeen tijd namelijk niet. Een dier heeft geen kalender en kan dus ook niet weten, dat het enorme lawaai en de lichtflitsen niets is om bang voor te zijn. Dieren weten helemaal niet dat het prima is, omdat die gekke mensen een feestje vieren. Onze huisdieren hebben geluk. Want we hebben drugs uitgevonden, waarmee we onze huisdieren in een zodanige mentale staat kunnen brengen, dat ze geen angst meer hebben voor het vuurwerk. Gek eigenlijk, dat we straffeloos onze huisdieren drugs mogen toedienen, terwijl we dat niet normaal vinden als we dat ongevraagd bij andere mensen doen. Ik noem PCB maar even als voorbeeld.

Ik heb het manifest ook ondertekent, om het leed dat we elkaar aandoen. Een paar uur na de jaarwisseling kunnen we daar alles over lezen in de media:

• Het vuurwerkmeldpunt heeft op de avond voor de jaarwisseling al 82.000 klachten over vuurwerkoverlast ontvangen. Nu is overlast een redelijk vaag begrip, want wanneer iets voor iemand overlast is hangt van de mens af.
• Onbekenden hebben in Velsen-Noord een vuurwerkbom door een voorraam van een huis gegooid. Een melding alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Het hele jaar veroordelen we mensen en groeperingen in andere landen, om het terreur wat ze voeren. Maar op dat ene moment in het jaar, gooien we een vuurwerkbom in andermans huis. Misschien dat iemand me uit kan leggen waarom dit tijdens oud & nieuw door sommige mensen als normaal wordt gezien. Ik begrijp het namelijk niet. Ik ben overigens maar gestopt met lezen van wat er allemaal nog meer is gebeurd. Ik kan alleen maar hopen, dat de politie alle oud & nieuw terroristen oppakt.

Groot is het contrast, met de wijze waarop ik oud & nieuw heb beleefd. Wij hebben een groep mensen waarmee we al jaren oud & nieuw vieren. Dit jaar werd het gehouden bij mensen waar ik oud & nieuw nog niet eerder heb gevierd. Nadat de kinderen het vuurwerk hadden afgestoken. Deed ik een ronde door de wijk. En een ieder die ik tegenkwam, gaf ik een hand en wenste ik de beste wensen toe voor het komend jaar. Ik dacht dat dit vanzelfsprekend is. Dat we elkaar het beste wensen. Maar bij de meeste mensen bij wie ik die deed, zag ik dat ze eigenlijk niet goed wisten wat ze overkwam. Opeens stond daar een wildvreemde voor ze, die hen een hand gaf en hen het beste wensen. Maar ik zag ook, dat het die mensen raakte. Dat een wildvreemde hen oprecht het aller beste wenst.

Ik hoop echt dat er een vuurwerkverbod komt. En dat mensen oud & nieuw weer gaan zien zoals het bedoeld is. Het kantelpunt in de winter, het moment waarop de dagen weer langer worden. Het moment dat de dagen weer gaan lengen en we stil aan weer mogen denken aan de mooie warmere dagen die de aankomende lente ons mogelijk gaat brengen. Dat we die warmte alvast meenemen in ons hart, wanneer we elkaar het beste wensen voor het komend jaar.

Mijn oproep aan u, is om niet te hopen dat de volgende oud & nieuw viering rustiger gaat verlopen. Maar ervoor te zorgen dat het na deze oud en nieuw rustiger verloopt. Dit doet u door de oud & nieuw terroristen een deel van hun wapens te ontnemen. Laat dat uw motivatie zijn om het vuurwerkmanifest te ondertekenen. Hiermee zegt u, dat u ook schoon genoeg heeft van al het oud & nieuw geweld.