Mijn vaders laatste gevecht: Echt van iemand houden is iemand los kunnen laten

Image of a hand, loosely holding another persons hand, while the other person walks away
Photo by Nathan McBride on Unsplash

Nu we toch zo met het thema loslaten bezig zijn, is het ook het moment om mijn vader zijn laatste gevecht te beschrijven. Het kan zijn dat het een lange post wordt, maar dan ziet U dat maar als een vervanging voor de komende dagen – ik heb namelijk niet veel online tijd. Dus bij deze alvast een fijn weekend.

Vrijdag nacht 16 april 2021. Ik lig nog maar amper in bed als ik rond 01:00 uur mijn vaste telefoon hoor afgaan. Ik moest even goed luisteren, want die gaat al heel langer amper meer over. Ik strompel de trap af naar de woonkamer en ben net op tijd om op te nemen.

“Theo, je moet Nu komen”, zegt mijn moeder hoorbaar in paniek. “Je vader is net opgehaald met de Ambulance en de doktoren denken dat hij niet lang meer te leven heeft.”. Goed die moest nog even bezinken. “Maar Ma, ik mag nu toch helemaal niet rijden?”, we zaten nog volop in de lockdown. Ik ben nog even terug naar bed gegaan, want mijn idee was om even 15 minuten mijn ogen dicht te doen, dan was ik hopelijk uitgerust genoeg om de twee uur durende reis naar mijn moeder aan te vangen.

Niet veel later, ik had de telefoon mee naar boven genomen toen ik weer kort mijn bed indook, ging de telefoon weer. “Je hoeft je niet te haasten, want de doktoren zeggen dat hij toch niet direct op sterven ligt.”, zegt mijn moeder dit keer. Ik had haar nog gevraagd of andere familieleden naar haar zouden komen, maar geen van allen had opgenomen. Inmiddels had de korte slaap me weer bij mijn bewustzijn gebracht en ik realiseerde me dat de arme vrouw helemaal alleen was en in paniek. “Mam, ik ga op het gemak mijn tas pakken en kom naar je toe, je moet nu niet alleen zijn.”

Continue reading

Les van het Universum: Los laten is geen moeten

Image of a human being staring in the Universe
Photo by Greg Rakozy on Unsplash

“Men kan alleen dat loslaten, waartoe men bereid is om het los te laten”

Theo


Soms komt het Universum met aanvullende inzichten, zoals deze die vanochtend tijdens mijn meditatie binnen kwam. Het universum gaf me dit inzicht voor een persoonlijke situatie, maar wellicht dat het ook een mooi inzicht is voor anderen die weleens met loslaten worstelen.

Sinds 2002 heb ik met enige regelmaat – meestal met tussenpozen van een aantal jaar – last van mijn rug. Deze klachten zijn ontstaan nadat ik me in 2002 verstapte. Nu speelde er in deze tijd ook nog iets anders. Ik was als docent werkzaam en dacht mijn passie gevonden te hebben. Ik was extern ingehuurd en toen er een vacature voor docent vrij kwam wist ik dat ik wilde solliciteren.

Zoals als je waarschijnlijk al voelt aankomen, ik werd niet aangenomen. Die afwijzing triggerde een diep trauma uit mijn jeugd. Aangezien ik toen nog geen gereedschap tot mijn beschikking had om hier mee om te gaan, deed ik het enige dat ik kon en veegde de afwijzing onder het tapijt bij de rest van mijn traumas.

De laatste tijd protesteert mijn rug weer aan alle kanten en zo Nu en dan, komt de herinnering aan die “afwijzing” met enige regelmaat in mijn gedachten op. Alsof mijn gedachten willen zeggen: “Theo, de oorzaak van jouw klachten liggen niet alleen op het fysieke vlak.” En ik voel, diep van binnen, dat de tijd is aangebroken om het trauma van de afwijzing onder mijn tapijtje vandaan te halen en bij zijn oren te vatten.

Wie weet of het verwerken van dit trauma de starheid uit mijn lichaam verdrijft en mijn rugklachten verminderd. Maar los daarvan heb ik het trauma niet meer nodig, het is overbodige ballast, en ik voel aan alles dat de tijd daar is om dit trauma te verwerken. En dat is wat ik in volle overgave ga doen. Want als je niet bereid bent om een trauma los te laten, kun je hem ook niet loslaten.

Natuur les: Los laten in zachtheid

Photo showing a leaves on a tree, that are starting to color in the Autumn
Photo by HH Cookies on Unsplash

Ik zou willen dat ik het talent tot dichten had, maar dat heb ik niet. Anders had ik dit berichtje in dichtvorm geschreven.

Moedernatuur is wijs en ze kan ons zoveel moois leren. Zo is de meteorologische herfst al begonnen en spoort moedernatuur ons aan om los te laten.

Eerst verkleuren de bladeren aan de bomen en planten, wat tot de meest prachtige paletten aan kleuren kan leiden. En dan zo ergens in eind september, begin oktober, dan begint het.

Één voor een worden al die bladeren los gelaten. En het restant dat nog aan de bomen en planten hangt, daar helpen de herfststormen een handje aan mee.

De boodschap van moedernatuur: Laat los, laat los. Wacht niet op de stormen. Maar laat los in zachtheid.

Yin en Yang: de balans tussen het Mannelijke en het Vrouwelijke

Foto van een stuk hout, waar een houten Yin an Yang teken is ingelegd.

De bovenstaande foto, is een close up van het Yin Yang teken dat ik inlegde in de door mijzelf gemaakte Butsudan – ik realiseer me tijdens het schrijven van dit artikel, dat ik het eindresultaat nooit op deze blog heb gepost.

Mijn Butsudan heb ik aan de buitenkant eenvoudig gehouden, alleen de Shoshi deuren zijn versierd en de rest straalt eenvoud uit. Samen met de versierde binnenkant, symboliseert het dat de ware schoonheid binnen in een ieder zit.

Binnen in heb ik de achterkant met een goudkleurige stof bekleed. Dit ging prima toen ik een klein stukje stof op een stukje hout lijmde, alleen om een af andere redenen verloor de stof zijn glans toen ik het op de achterkant van de Butsudan lijmde. Nu ziet mijn meubelmakers oog nog wel meer imperfecties, maar zoals ik van mijn oma leerde “Ge moet kunnen zien dat het handenarbeid is.” Bij deze wat foto’s van het eindresultaat.

  • Photo showing a home made wooden Yin Yang symbol. Made out of purper heart and maple wood.
  • Photo showing the inside of my hand made Butsudan
  • Photo showing the inside of my hand made Butsudan, with the Boeddha statue and some artifacts
  • Photo of my hand made Butsudan, with closed Shoji doors.

Voor de echte puristen onder ons, in een Japanse Butsudan hoort eigenlijk geen Chinees Yin & Yang symbool. En – zo realiseer ik me nu – heb ik het Yin & Yang teken onderste boven gemonteerd. Maar Yin & Yang staat voor balans – balans en harmonie zijn belangrijk voor mij.

Continue reading

Een experiment: Kan een computer een geleide meditatie geven?

Photo showing people meditating
Photo by Gokul Gurung on Unsplash

Ik ken verschillende geleide meditaties die ik kan geven, sommige onder begeleiding van klankschalen andere in de vorm van een Inductie of gewoon “normale” meditaties. Voordat ik een meditatie begeleid voor anderen, wil ik de meditatie eerst zelf ondergaan. Dat is zodat ik er gevoel voor kan krijgen, want gevoel is bij geleide meditaties belangrijk.

Nu heb ik niet altijd iemand tot mijn beschikking om meditaties uit te proberen, dus ik dacht laten we eens kijken of we Spraak Synthese – lees een computer die tekst uitspreekt – kunnen gebruiken voor een geleide meditatie. Want dan kan ik een meditatie uitproberen wanneer het mij het beste uitkomt.

Hieronder vind je een volledige ontspannende meditatie, die je liggend op je rug doet. Voor het genereren van deze meditatie heb ik het spraakprogramma op mijn MacBook gebruikt. Dit is niet het allerbeste spraakprogramma, maar voor het experiment is het goed genoeg.

Ik heb hem uiteraard al op mezelf uitgeprobeerd, maar ik ben op zoek naar mensen die een paar minuten van hun tijd vrij willen maken voor dit experiment. Qua timing en pauzes ben ik nog niet tevreden. Maar voor het uitproberen vind ik het goed genoeg – lees het kost echt veel tijd om de tekst met pauzes en intonatie zo in te voeren, dat het niet één grote woordenbrij is.

Als je het uit wilt proberen graag, maar doe dat voordat je verder leest, want ik geef hier mijn eerste bevindingen aangaande het experiment.

Continue reading

De terugkeer van de Inca, een fascinerend inzicht in de Inca cultuur

Image showing the Dutch cover of the book "Return of the Inca" by Elizabeth B. Jenkins

Toen ik door onlangs mijn boekencollectie ging, kwam ik het boek “De terugkeer van de Inca” – geschreven door Elizabeth B. Jenkins – tegen. Ik herinner mij nog dat ik deze eind jaren 90 in mijn studententijd kocht, omdat het onderwerp Inca met altijd al heeft geboeid. Alleen was ik eigenlijk vergeten waar het boek ook al weer precies over ging en om de keuze te maken tussen houden en wegdoen, besloot ik om het eerst eens te herlezen – u begrijpt nu vast wel, waarom het ontspullen voor een ADD-er een tijdrovende klus kan zijn.

Elizabeth voelde zich, na haar studie als psychotherapeut, geroepen om naar Peru te reizen. En daar kwam ze in aanraking met de aloude Inca cultuur. Ze ontmoette een derdegraads Inca priester en kwam daar in aanraking met de Apu – Apu betekent berggeest in het Chuequa. Chuequa is de oorspronkelijke taal van de Inca’s en wordt nog veel gesproken door Andes indianen. Het contact met deze priester was de start van een prachtige reis. Die eindigt nadat ze zelf is ingewijd tot vierde graads Inca priester.

In De terugkeer van de Inca beschrijft Elizabeth niet alleen haar eigen reis, maar ze geeft ook een inkijk in de Spirituele wereld van de Inca’s. Hun diepe verbondenheid met de natuur, Pachamama, de elementen en de Zon. De Inca’s streefden naar innerlijke balans tussen de elementen Aarde, Vuur, Wind en Water. Deze balans hielden ze in stand door energetische uitwisseling met Pachamama (moeder aarde), Inti (de Zonnegod) en de Goden voor wind en Water.

Continue reading

Wat is het ego?

Introductie

Ik ben me er van bewust dat sommige onderwerpen waar ik over schrijf, niet direct bij iedereen bekend zijn en voor sommige zelfs ver van hun bed zijn. Sinds de reboot van mijn blog, ben ik al begonnen met een aantal van deze onderwerpen uit te leggen. Vandaag wil ik het over een onderwerp hebben, waar ik al langer tegen aan hik om te beschrijven.

Waarom is dat? Enerzijds omdat het een lastig stuk is om uit te leggen en anderzijds merk ik dat mijn eigen Ego hier ik ook wat van vind. Als ik naar mijn eigen Ego luister, dan zou dit artikel mogelijk nooit gepubliceerd worden.

Photo of Eckhart Tolle.

Vele grootheden hebben het begrip Ego al beschreven. Zo beschrijft Eckhart Tolle het Ego in de Kracht van Het Nu. De Kracht van het Nu is een fantastisch boek, maar het leest soms wat lastig. Als je, je verder wilt verdiepen in je Ego dan raad ik je een Nieuwe Aarde aan als beginpunt.

Waarom ik dan toch een artikel wijdt aan het Ego? Omdat ik wil proberen om het begrip Ego enerzijds in mijn eigen woorden te beschrijven. En anderzijds wil ik een poging wagen om dit onderwerp zo toegankelijk mogelijk te beschrijven – no pressure.

We worden puur en in volmaakte onschuld geboren.

Continue reading

Fascinerend onderzoek op het gebied van het licht dat ons lichaam uitstraalt

Terwijl er al meer dan een week een artikel klaar staat die ik spannend vond om te schrijven, kwam ik op LinkedIn een bericht tegen die ik toch nog net iets spannender vond. Alleen een andere vorm van spanning. Niet dat stomme gevoel in je buik, maar meer een mijn Hart wordt warm spanning.

Scans of a hand showing that the hand emits light

Op LinkedIn kwam ik een bericht tegen van Lanson Burrows Jones Jr. die de resultaten van een onderzoek van de Universiteit van Calgary in het kort samenvatte in zijn bericht. Het bericht is in het Engels en bevat veel wetenschappelijk jargon, die zelfs in het Nederlands vertaald nog abracadabra voor me zijn. Maar Google Translate vertaalde het naar iets waarvan ik de essentie wel goed kon begrijpen.

Ons lichaam zendt energie uit in de vorm van licht

Er wordt al langer onderzoek gedaan naar de Energie die het lichaam uitstraalt. Maar dit onderzoek toont het volgende aan.

Het onderzoek bevestigt dat je handen het meeste licht uitstralen en dat licht DNA kan genezen, vooral wanneer je hart, ademhaling en hersenen in perfecte harmonie zijn met de gamma-hersengolftoestand van de persoon die het ontvangt. Onderzoek van Frontiers in Chemistry en werk van de Universiteit van Calgary tonen aan dat het menselijk lichaam een ​​constante stroom ultra zwakke fotonen (UPE) uitzendt – 10²–10³ fotonen/cm²/s – in het zichtbare spectrum, waarbij handpalmen tot de helderste bronnen behoren. Deze fotonen, die door oxidatieve stofwisseling in de mitochondriën worden gegenereerd, worden in donkere kamers geregistreerd met gekoelde fotomultiplicator- en CCD-systemen, wat verbanden met ademhalingscycli en circadiane ritmes aan het licht brengt.

Ik weet niet iedereen er van op de hoogte is – en voor de trouwe lezers van mijn thuiskomen bij jezelf reeks is dit een spoiler – maar ik ben al 6 jaar een officiële Reiki Master. En zodra ik iets lees dat gaat over handen en licht ben ik uiteraard direct geïnteresseerd. Ik wist niet precies wat mitochondriën zijn, maar een snelle zoektocht levert de volgende uitleg op van Wikipedia.

Continue reading

Vandaag ontsteek ik een kaars

Image showing a burning candle.

Er was even iets minder activiteit op deze blog, omdat ik een paar dagen met vakantie was. En hoewel anderen gewoon bloggen op vakantie, wil ik me tijdens mijn vakanties op andere zaken richten. En toen ik terugkwam, had ik even wat tijd nodig om wat gedachtes te onderzoeken, hierover lees je meer aan het einde van dit artikel. Voor Nu eerst even mijn hart laten spreken en daarna andere blogs bij lezen.

Vandaag ontsteek ik een kaars voor alle mensen op aarde die deze week door geweld om het leven gekomen. Ik ontsteek deze kaars voor hen die een naam hebben gekregen en voor hen die anoniem zijn gebleven.

Vandaag ontsteek ik een kaars voor alle nabestaande van hen die deze week door geweld om het leven zijn gekomen. Ik wens hun veel liefde en warmte en hoop dat ze dit verlies in de loop der tijd een plekje kunnen geven.

Vandaag ontsteek ik een kaars in de hoop dat alle mensen op aarde zich altijd – dag en nacht – veilig mogen voelen. Dat de dag snel mag komen, waarop er geen geweld – in welke vorm dan ook – tegen mensen plaatsvindt.

Vandaag ontsteek ik een kaars voor alle mensen die een afschuwelijk misdrijf misbruiken gebruiken om hun polariserende oordelen en meningen ongeremd te verkondigen op (social) media. Op dat zij in mogen zien, dat polarisatie alleen maar tot meer polarisatie leidt. En dat de dialoog aangaan met andersdenkenden meer oplevert dan nog meer olie op het vuur te gooien.

Allereerst wil ik de laatste groep vragen, om eens na te denken over hoe respectloos dit is naar de nabestaanden van Lisa. Deze lieve mensen zijn in diepe rouw en jouw mening of oordeel zal hen hun dochter nooit teruggeven. Terwijl jij dit over een paar weken/maanden vergeten bent zullen zij voor altijd worden herinnert aan het verlies van hun dochter.

Continue reading