Ten aanzien van het herdenken van inspirerende mensen is oktober een drukke periode, alsof conceptie in de Winter mensen meer licht geeft. Er is geen officiële Desmond Tutu dag, maar op zijn geboortedag wil ik toch even stil staan bij de man wiens stem en glimlach mij altijd vullen met vreugde.
Desmond Mpilo Tutu wordt 7 oktober geboren in Klerksdorp (Zuid-Afrika) en overlijd op 26 december 2021 te Kaapstad (Zuid-Afrika). Hij was de eerste zwarte Anglicaanse Bisschop in Zuid-Afrika, wat hem een bijzondere positie gaf. Als Anglicaanse Bisschop kon hij zich inzetten tegen de Apartheid, omdat de Apartheidsregering niet zo maar een Bisschop gevangen kon zetten. Dat zou immers internationaal veel oproer veroorzaken.
Desmond was een bijzonder mens hij zette zich niet alleen in tegen de Apartheid maar was een strijder voor mensenrechten Wereldwijd. Voor zijn inzet ontving hij in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede. Tot aan zijn dood zou hij blijven strijden voor mensenrechten.
Uit al zijn quotes is het lastig kiezen, omdat hij zoveel mooie woorden heeft gesproken. De volgende quote heb ik gekozen, omdat het een actueel thema is in mijn eigen proces.
“Bringing people together is what I call ‘Ubuntu’ which means ‘I am because we are’. Far too often people think of themselves as just individuals separated from one another, whereas you are connected and what you do affects the whole world. When you do well, it spreads out; it is for the whole of humanity.”
Aum Shanti
Dat is inderdaad een hele mooi quote Theo. Wat herken je er precies in van je eigen proces?
Een heel inspirerend persoon. Zo zijn er te weinig in deze wereld.
Aum Shanti
Gelukkig zijn zijn er nog wel.
Via de inzichten die ik kreeg nadat ik mijn hoofd had gestoten. En onlangs ben ik me gaan verdiepen in klassiekers als de Upanishads en de Bhagavad Gita. Onze Wereld is nu vooral gericht op de Individualiteit, maar in werkelijkheid zijn we allen verbonden. Maar daarover binnenkort meer.
Mooi mens, de zachtheid van zijn ogen en handen. Mooi citaat, past heel goed bij de ontwikkeling in de wereld, het individualisme en de kleine maar groeiende groep mensen, verbonden door licht, deze zelfde wereld verlicht met liefde en compassie.
Een tijd geleden was ik wat bedroefd, omdat het lijkt alsof er steeds minder mensen Zijn, die nog vanuit Licht en Liefde leven.
Maar zo stil aan merk rondom me heen, dat er steeds meer mensen zijn die aan het ontwaken Zijn. Mooi om te zien.
Het zijn er helaas nog weinig. Ik word gek van al die ego’s. Het enige wat ik dan kan doen is m’n frequentie verhogen, dan vallen al die ego’s af. Daar ben ik nu mee bezig en vanuit rust en vrede, kan ik m’n pad verder inslaan. Het is triest dat het zo moet. Oefening baart wel kunst. Ook de kunst alleen al deze mensen los te laten, achter te laten.