Naar mate de wetenschap meer inzicht kreeg in de anatomie van het menselijk lichaam, ontdekten we DNA en welke rol het DNA speelt. In dit artikel beschrijf ik een ander soort DNA, waar dat wat wij als DNA beschouwen ons fysiek DNA is, wil ik het in dit artikel hebben over dat wat ik ons emotioneel DNA noem.

Gedurende ons eigen leven bouwen we onze eigen traumas op. Sommige kunnen we helen en anderen zijn zo pijnlijk dat we ze onder het matje schuiven. Voor de meeste mensen geldt dat het trauma dat we wegstoppen prima geheeld kan worden, maar er is ook trauma zo heftig is dat iemand de verwerking ervan niet aan kan.

Maar Ik wil het nu niet hebben over onze eigen traumas en emotionele blokkades, waar ik het over wil hebben is de onverwerkte traumas die we van onze voorouders hebben geërfd. Dit zijn traumas op individueel niveau, maak ook op het niveau van de leefgemeenschap van onze ouders en sommige ook tot het ras van onze voorouders.

In ons emotioneel DNA zitten nog meer zaken opgeslagen, maar die laat ik nu buitenbeschouwing. Enerzijds omdat het geen onderdeel is van wat ik in dit artikel wil beschrijven en anderzijds omdat dit concept zich ook nog aan het vormen is. Dus voor nu is het belangrijk om te weten dat al die verborgen traumas die ons voorouders niet konden verwerken, van generatie tot generatie worden doorgegeven via ons emotioneel DNA.

De blokkades en traumas die je van je voorouders hebt gekregen kunnen je hele leven voor jou verborgen blijven en in dit geval geef je ze door aan volgende generatie(s). Maar wanneer het leven besluit dat jij instaat bent om die traumas als nog te verwerken, dan kloppen ze nog harder dan je Ego aan de deur.

Sterker nog het Ego doet er alleen nog maar een schepje boven op, want die gaat mee in de traumas die naar boven komen. En het zal die traumas gebruiken om zijn macht te verstevigen. Leuk Theo dat je zo’n abstract kapstokbegrip beschrijft, maar wat bedoel je dan met onverwerkte Traumas.

In de geschiedenis van de mens, zijn mensen verschillende dingen aangedaan. Neem bijvoorbeeld de positie van de vrouw. Waar in de oude beschavingen man en vrouw in symbiose met elkaar leefden, is er een punt geweest in de geschiedenis waarop vrouwen als minder werden gezien. En dat beeld van de vrouw is tot halverwege de vorige eeuw in stand gehouden.

Vrouwen zijn de meest verschrikkelijke dingen aan gedaan. Ik noem bijvoorbeeld het verbranden of verdrinken van “heksen”. Een ieder van ons, ook de mannen onder ons, draagt dit trauma mee in zijn eigen emotioneel DNA. Bij sommige is dit trauma “ontwaakt” en het is een van de redenen waarom er groeperingen zoals de Dolle Mina’s zijn. Bij andere blijft dit trauma passief en wordt het als “probleem” aan de volgende generatie doorgegeven.

Uit de naam van iets heel moois als een geloof, zijn er door de eeuwen heen ook de meest verschrikkelijke misdaden gepleegd tegen de mensheid. Sterker nog, menig oorlogen zijn gestart uit naam van het Geloof. En niet alleen de traumas van die misdaden zitten in ons DNA, maar ook “onderdrukking” – bij gebrek aan een beter woord – door de kerk zit in ons emotioneel DNA.

Nu moet ik wel uitleggen wat ik met onderdrukking bedoel. Want waar velen de kerken van alles de schuld geven, ben ik het daar niet mee ons. Geloof en geloofsgemeenschap is iets moois, zolang het niet als machtsmiddel wordt gebruikt. De kerken hebben door de eeuwen heen ook heel veel goeds voor de mensen gedaan. Alleen die goede dingen worden niet doorgegeven in ons emotioneel DNA. Dus laten we zeggen dat de machtspositie van de kerk, als trauma in ons emotioneel DNA zit.

Uiteraard zijn er veel meer traumas die wij als mensen van onze voorouders erven, denk aan het trauma van slavernij, de onderdrukking door de Adel, de oorlogen die tegen het land waarin je woont gevoerd zijn. En ach je begint hopelijk te begrijpen welke onderwerpen nog meer hun sporen hebben nagelaten in ons emotioneel DNA.

Wat zo fascinerend is aan de tijd waarin wij leven, is dat oude traumas zich Nu zo collectief openbaren. Wellicht is het je ook opgevallen is en zie je ook dat er hele groepen zijn die al deze oude pijnen gebruiken als “stok” om anderen mee te slaan. Steker nog het is een van de oorzaken van de polarisatie die in onze maatschappij zo sterk aanwezig is.

In komende artikelen wil ik aan elk van deze oude pijnen wat meer aandacht besteden en dan beschrijf ik ook hoe die zich nu manifesteren. Voor nu is het belangrijk om te weten waar ze vandaan komen en wil ik er alleen maar over kwijt dat het goed is dat ze nu vrij komen. Mocht jezelf merken dat er een oude collectieve pijn in je getriggerd wordt, dan kun je twee dingen doen.

Je kunt er volledig in mee gaan en de oorzaak van die pijn op het Nu projecteren. Of je realiseert je dat het geen pijn van het Nu is en bovenal ook niet jouw eigen pijn, maar dat het oude pijn van de mensheid is die in het Nu geheeld wil worden. Er zijn genoeg helers in je buurt die je daar met alle liefde mee helpen.

Hopelijk begrijp je dat de eerste manier die ik aanreik voor het omgaan met pijn uit je emotioneel DNA vooral heel sarcastisch bedoeld is. Welke collectieve pijnen uit ons emotioneel DNA herken jij?