Ik vroeg mijn moeder wat ze het meest mist sinds mijn vaders overlijden en haar antwoord was: “Samen op vakantie gaan.” Ze geniet altijd zo van de voorbereidingen, zo begint ze al weken van te voren met het inpakken van een krat voor de koffie, thee, zout, peper, vaatwastabletten, handzeep, jam, pindakaas en de lekkere dingen voor ‘s avonds.

Omdat mooie herinneringen aan mensen zo belangrijk zijn, gaan we vanaf september 2023 elk jaar met zijn tweetjes een lang weekend naar Limburg op vakantie. Het eerste jaar was eigenlijk een soort van Pelgrimstocht, ze nam me mee naar al die mooie plekken en musea waar ze jarenlang met mijn vader heen was geweest.

Dit jaar hadden we van te voren nog niet veel bezienswaardigheden uitgezocht, op het boeken van de kaartjes voor de miljoenenlijn na. De miljoenenlijn is een spoorlijn die door heel Zuid-Limburg loopt en waarop een stoomlocomotief rijd. Het was een mooie beleving om vanuit de trein het prachtige Zuid-Limburgse landschap te zien met al die mooie heuvels en dalen.

Voor wie op vakantie naar Zuid-Limburg gaat, kan ik een bezoek aan het klooster in Wittem aan het Redemptoristen Klooster aanraden. Als je de kans krijgt, ze doen het niet elk weekend, laat je dan ook meenemen op een rondleiding.

Ma en ik hebben vorig jaar al een rondleiding gedaan, maar we brachten toch een bezoek aan de boekwinkel in het klooster. De orde van de redemptoristen is een orde van Katholieke monniken, die verbinding zoeken met andere geloven en vanuit die gedachte heeft de boekwinkel een prachtige collectie met boeken over religie, zingeving en bezinning.

Ons doel van het bezoek aan de boekwinkel was het kopen van de Gerardus kalender. Mijn moeder koopt deze kalender elk jaar – al zo lang ik me kan herinneren. Het is een scheurkalender met spreuken die inspireren en je soms ook aan het denken zetten. De laatste jaren neem ik er ook één, omdat het zo’n fijn begin van Vandaag is – het blaadje eraf scheuren en de wijsheid of mop op de achterkant lezen en daarna een mooie spreuk om mee te nemen voor de rest van de dag.

De eerste keer dat ik met mijn moeder naar Limburg op vakantie ging bezochten we het beeldenmuseum in Vaals. Het is een klein museum vol met heiligen beelden uit kerken en kloosters die een voor een allemaal gesloten worden. Het museum stelt deze tentoon zodat het culturele erfgoed niet verloren gaat.

Ik vond het prachtig om te zien hoe door de eeuwen heen ook vrouwen een belangrijke plaats in de Katholieke kerk hebben. Ik kende Maria al, maar ik leerde ook Sint Anna kennen – de moeder van Maria – en talloze andere vrouwen.

Bij het beeldenmuseum hoort ook de relimarkt, alleen hadden we de voorgaande jaren geen tijd om deze markt te bezoeken. Wegens ruimtegebrek zitten het beeldenmuseum en de relimarkt op twee verschillende locaties, maar naar ik begrijp zitten ze binnenkort op dezelfde locatie.

In de dagen voorafgaande aan onze vakantie, struinde ik het internet af op zoek naar bezienswaardigheden. En de relimarkt kwam continu terug. Mensen die mijn blog lezen weten dat ik niet in toeval geloof en ik opperde om de relimarkt te bezoeken, toen we vrijdagavond geïnstalleerd waren in ons vakantiehuisje.

Niet wetende wat ik er van moest verwachten brachten we de relimarkt een bezoek. We werden ontvangen door Denise – een jonge dame van eind twintig of begin dertig. We kochten de toegangskaartjes en we hadden een fijn gesprek over geloof en spiritualiteit. Niet veel later ontmoeten we ook haar man Kai en we kregen een privé rondleiding door de collectie. We kregen uitleg over de symboliek van beelden en relikwieën en verhalen over de geschiedenis van sommige beelden.

Ons bezoek aan de relimarkt had zo moeten zijn, niet alleen zagen we ontzettend veel mooie kunst, maar we hadden ook een hele fijne ontmoeting met Kai en Denise, twee jonge lieve mensen die een enorme liefde hebben voor al die religieuze kunst.

Het liggend beeld aan de onderkant van de foto is een enorm groot Mariabeeld die Kai vond in een tuin met Boeddha beelden. Oorspronkelijk stond Maria tussen al die beelden in Iran en op sommige plekken kun je brandplekken zien. Het beeld is zo groot dat ze het niet recht op kunnen zetten. Hoe Kai zo vol liefde over dit beeld sprak was hartverwarmend.

Zuid-Limburg is voor mij de plek in Nederland waar men nog Bourgondisch leeft. En uiteraard moet je dat leven ook proeven als je er op vakantie bent. Het eerste jaar waren we op zoek naar een restaurant en we hadden die dag ontzettend veel gedaan, waardoor we eigenlijk min of meer het eerste de beste restaurant binnen gingen. En dat was Gasterij de Poort in Gulpen.

Het personeel van Gasterij de Poort is echt geweldig, niet alleen behulpzaam maar ook met een fijn gevoel voor humor. Je wordt volledig in de watten gelegd en het eten is van goede kwaliteit en met liefde voorbereid. Dit was ons zo goed bevallen, dat we er elk jaar eten. Reserveer van te voren een plaatsje, want het kan vol zitten.

De voorgaande jaren aten we ook altijd in de Zwarte Madonna in Vaals. Deze zit op hetzelfde terrein als het beeldenmuseum, maar dit restaurant was dit jaar helaas gesloten. We zochten iets waar je makkelijk kunt parkeren en ook niet al te ver van ons vakantiehuisje en kwamen per toeval terecht bij Brasserie Du Chateau in Wittem.

Daar was het eten misschien nog wel net iets lekkerder en we genoten allebei van een heerlijke gebakken forel. Ook dit restaurant kan ik van harte aanbevelen. Vriendelijk personeel en goed eten voor een zeer schappelijke prijs. En met vriendelijk bedoel ik oprecht vriendelijk, niet het gemaakt vriendelijk.

We hadden nog een avond te gaan die we op het terras van ons vakantiehuisje doorbrachten. Onverwachts kregen we ook nog de bloedmaan te zien – wat een mooi fenomeen is dat zeg. Ons jaarlijks tripje was super, en mijn moeder heeft zichtbaar genoten van elk moment. Ze zag er na afloop minimaal 10 jaar jonger uit en het meest belangrijke: wat heb ik van mijn moeder genoten. Fijn dat we samen weer zo’n mooie tijd mochten beleven.

Onverwachts hadden we een behoorlijke Spirituele vakantie dit jaar, met al de mooie bezienswaardigheden. En hopelijk is het ons gegeven dat we volgend jaar weer zo’n mooie vakantie mogen beleven. Al ga ik dan wel voor een midweek in plaats van een lang weekend. Dan hebben we mooie een extra dag samen.