Ik zou willen dat ik het talent tot dichten had, maar dat heb ik niet. Anders had ik dit berichtje in dichtvorm geschreven.
Moedernatuur is wijs en ze kan ons zoveel moois leren. Zo is de meteorologische herfst al begonnen en spoort moedernatuur ons aan om los te laten.
Eerst verkleuren de bladeren aan de bomen en planten, wat tot de meest prachtige paletten aan kleuren kan leiden. En dan zo ergens in eind september, begin oktober, dan begint het.
Één voor een worden al die bladeren los gelaten. En het restant dat nog aan de bomen en planten hangt, daar helpen de herfststormen een handje aan mee.
De boodschap van moedernatuur: Laat los, laat los. Wacht niet op de stormen. Maar laat los in zachtheid.
Ik lees het als gedicht! Een mooie tijd breekt aan.
Heel mooi Theo! De natuur laat inderdaad prachtig de cycli zien van groeien en bloeien en loslaten. En dat er daarna ook weer nieuw leven ontstaat.
Zo gaan de dingen voorbij. Loslaten is het thema van de herfst. Geen toeval dat Allerzielen in de herfst valt.
@Anouk dan je wie weet kun jij het tot een gedicht verwerken?
@Nicole de natuur blijft me continu verbazen in al haar facetten. Er is bijna geen betere leermeester.
@Suske voor het overlijden van mijn Vader ging ik nooit naar de Allerzielen mis. Maar sinds zijn overlijden ga ik elk jaar met mijn moeder en het is zo iets moois om met elkaar onze overledenen te herdenken!
Pingback: Mijn eerste leraar: Hoe mijn vader als mens was | Theo's CribTheo's Crib