Bekentenis: Ik heb al die jaren iets voor je verborgen gehouden

Image of a woman with a finger before her mouth, asking you to not to tell.

Nadat ik uit mijn winterslaap ontwaakte ben ik eerst eens grondig door mijn oude artikelen gegaan en ben ik tot de conclusie gekomen dat het zonde is om ze te verbergen. Er zijn er bij die ik mooi kan gebruiken voor toekomstige artikelen. En daarnaast zijn de oude artikelen ook gewoon een deel van mij.

Ik moet wel bekennen dat ik er één heb verborgen. Niet dat het een slecht artikel was, maar ik trok een conclusie over een bekende Nederlander, die niet zo netjes was. En dat is niet wie ik ben en wie ik wil zijn: oordelen over iemand die ik niet ken. Sterker nog, ik wil het liefste geen oordelen hebben.

Ik keek de afgelopen dagen, zo eens rond op deze blog en iets stemde mij niet tevreden. Nu is dit niet iets van nu. Nee ik heb dat altijd gevonden. De lay-out van mijn blog, dat kan gewoon echt niet. Alleen toen ik me wilde verdiepen in hoe ik deze kan veranderen kreeg ik een spontane ADD aanval, en de moed zakte me in de schoenen.

De beste remedie tegen zo’n aanval, lekker laten gaan en over een paar dagen gewoon weer eens opnieuw kijken hoe dat werkt. En ongetwijfeld denk ik dan later, waar heb je je weer druk om gemaakt.

Nu realiseer ik me dat ik het op deze blog nooit over mijn ADD heb gehad. Er stond – zag ik -nog wel een artikel klaar om dat met U te delen. Maar het is natuurlijk weer typisch iets voor een ADD-er om te vergeten om dat artikel te publiceren.

Nu deze bekentenis eruit is, begrijp je mijn winterslaapjes misschien wat beter. Het kan zomaar voorkomen dat iets mijn leven compleet overneemt – dat heet ook wel hyper focus – waardoor ik vergeet dat ik ook nog een blog heb. Vergeef het me, ik ben U niet vergeten, ik ging alleen compleet op in iets anders.

Over mijn ADD en hoe ik daar mee om ga zou ik boeken schrijven. Dat is tenminste als ik daar de aandacht voor op zou kunnen brengen. Maar ik wil ga er over bloggen, want toen ik ontdekte dat ik ADD had, kon ik er weinig over vinden op het internet. En ik kon al helemaal weinig vinden over ADD bij mannen.

Nu is het voor mij zaak om ervoor te zorgen dat het bloggen geen hyper focus wordt, maar gewoon iets waarvan ik geniet. Ik hoef niet perse elke dag iets te posten, ondanks dat mijn hoofd overloopt van inspiratie. De uitdaging die ik met mezelf aanga is om een keer of twee keer per week iets te posten. Ik moet alleen even kijken op welke vaste dagen ik dat ga doen.

Heb jij ook iets op te biechten?

Ik vind het leuk, als mensen een berichtje achterlaten.