Inmiddels is het bijna 7 maanden geleden dat ik met deze blog begon. De wil om te bloggen was er al veel langer, maar om allerlei verschillende redenen is het er eigenlijk nooit eerder van gekomen. In die begin periode was ik vooral zoekende naar wat het hele bloggen nu eigenlijk in hield. Ik zag bij andere bloggers ontzettend veel reacties en zeker in het begin kreeg ik er zelden een. Dat frustreerde soms wel eens en na bijna twee weken wilde ik er de al brei aan geven. Een voormalig blogger vroeg me waarom ik eigenlijk blogde, om reacties te krijgen of voor mezelf? Al gauw ontdekte ik dat ik voornamelijk voor mezelf blog. Natuurlijk vind ik het fijn als ik een reactie krijg, maar het fijne aan bloggen is dat ik een uitlaatklep heb gevonden.
In de afgelopen 7 maanden worstelde ik veelvuldig met de kant waar ik met mijn blog op wilde – daar worstel ik nog wel eens mee. Ik worstel nog wel eens met de vraag wat de frequentie is waarmee je een blogje plaatst. In het begin deed ik er alles aan, om te proberen om elke dag een stukje te schrijven. Het ging toen eigenlijk alleen maar om de kwantiteit. Inmiddels denk ik dat ik de juiste balans gevonden heb. Als ik de tijd en de behoefte heb, dan plaatst ik een stukje. Meestal ontbreekt het me aan de eerste en soms aan de tweede.
In die 7 maanden leerde ik nieuwe blogvrienden kennen en leerde ik ook dat sommige bloggers van de een op de andere dag niets meer van zich laten horen. Ik leefde mee met andere bloggers die lief en leed met mij deelden, hervond mezelf, herontdekte dat ik degene ben die mijn leven regiseert, leerde ook twitter kennen en ontdekte dat het internet eigenlijk wel een (soms te) grote rol in het dagelijksleven van de mensen speelt. Waar andere bloggers hun 5 jarig jubileum vieren, wilde ik even stilstaan bij die 7 maanden, 6 maanden vond ik zelf een te groot cliche.
Zo kort pas? Ik heb het gevoel dat je er al veel langer bent!
@Kaat: Ik heb bij sommige ook het gevoel dat ik ze al jaren ken, maar het is echt nog maar 7 maanden.
7 maanden is een mooi punt, al had ik 9 een mooier punt gevonden, tis toch een soort van kindje in ontwikkeling zullen we maar zeggen 😉
de functie en waarde van het bloggen. dat is misschien wel steeds iets om bij even bij stil te staan. om dan weer rustig verder te bloggen. bloggen roels.
Ik had zojuist mijn 3000 stukje getypt, maar heb er niet bij stilgestaan.
Loggen verrijkt je leven, vind ik zelf.
Ik doe het wel elke dag.
@Mantis: Ben eigenlijk wel met je eens, zie dit maar als een tussentijdse evaluatie 🙂
@karin r.: Ik denk dat je daar een goed punt hebt. Ben eigenlijk benieuwd of andere bloggers dat ook wel eens doen.
@Renesmurf: Ik heb echt respect voor bloggers die elke dag een stuk weten te produceren. 3000 is wel iets om bij stil te staan vind ik.
Loggenb is inderdaad een mooie uitlaatklep en het duurt vaak een tijd voor je je richting hebt bepaald.
Tenminste als je iets meer er mee wilt dan alleen maar zeggen , het was druk en de zon scheen en ik lag op tijd in bed etc.
Ik begon destijds met van alles wat en het is steeds meer alleen maar over Leiden gaan worden, en men schijnt dat leuk te vinden.
En zoniet ik wel en daar gaat het toch om.
Heel belangrijk is dat je veel nieuwe mensen leert kennen en soms heel erg met elkaar mee kan en wil leven, eigenlijk is het een heel sociaal gebeuren het loggen.
Lang zal die leven, hoera! Ik vind het een mooie verjaardag, zeven maanden. Fijn dat je blogt.
Grappig dat je dit logje hebt geschreven. Ik zit er precies zo in, van het begin tot het eind. Ik blog sins 11-11-08. Ik weet zelfs precies de datum, want voor mij is het (weet ik inmiddels) een uitlaatklep. Het wanneer van het publiceren en de constant veranderende inhoud van mijn blog zegt denk ik voldoende over dat de behoeft aan wat en hoeveel ik blog steeds veranderd. Misschien blijft dat wel zo. Verder merk ik dat het bijna een verslaving is en idd veels te veel tijd kost het ook. Voor nu is het goed en daarna zie ik wel weer.
En tuurlijk is het leuk om reacties te krijgen. Al is het alleen even een kop op of hallo, dan lijkt het tenminste niet zo dat je tegen jezelf zit te kletsen 🙂
Suc6 met het verder bloggen Theo!
@Leidse Glibber: Ik heb ook niet zo de neiging om te bloggen dat er vandaag toch een enorme scheet dwars zat.
En uiteraard gaat het erom dat je schrijft over wat jij leuk vindt. Ik vind het echt geweldig om te lezen wat er zich zoal in Leiden afspeelt. Ik wist niet dat het zo’n ontzettend bruisende stad was: Leiden the city that never sleeps. Vraag me wel af hoe jij allemaal precies weet wat er zoal speelt, krijg jij die info of moet je die ook allemaal nog zelf uitzoeken.
@Jowi: Ik zeg maar zo, op naar de volgende 7. Goed om dat laatste te horen. Ben jij toevallig ook aanwezig op de Deventer boekenmarkt?
@Qliekje: Ik realiseer me, dat een blog net als het leven is: zo veranderlijk als de dag of de nacht. Met uitzondering van onze Leidse Glibber zijn er ook weinig blogs die ik volg die over 1 onderwerp gaan. Dat maakt de blog van den Glibber dan ook weer zo uniek. De wereld der bloggers heeft zich nog maar kort aan mij geopenbaard, maar ik zuig alles op.
Reacties zijn altijd fijn, ook als ze als positief kritisch bedoelt zijn. Jij ook veel succes met bloggen!