En terwijl ik gisteren blogde over plaatjes van voetballers die ik in mijn agenda plakte en over hoe makkelijk ik door de leerjaren heen wandelde, dacht ik even terug aan die mooie oude tijd. Ik was niet vlijtig, zeg maar gerust lui. Huiswerk heb ik op een paar uitzonderingen na nooit gemaakt. Leren dat gaf ik al snel op nadat ik na 1 uur leren nog maar een 9,5 haalde voor een schriftelijke overhoring voor Frans.
Ik moest toen ook denken aan Dhr de Koning, mijn conrector. Ik zat voor het eerst in 3 MAVO en wist op voorhand al dat ik er geen zin in had, ik besloot een sabbatical te nemen. Ik kwam na het ophalen van de boeken en het lesrooster thuis, om daar samen met mijn moeder de boeken te kaften. Een bezigheid die we altijd samen deden. Ik opende een van de boeken en zei tegen mijn moeder. “Mam dat ziet er moeilijk uit, ik denk dat ik dit jaar blijf zitten”
Nu deed ik daar ook erg mijn best voor en op den duur werd ik op het matje geroepen bij Dhr de Koning, ik was daar al eens vaker geweest. Hij vond dat mijn cijfers erg tegenvielen en vond dat ik elke middag, na de lessen, bij hem in zijn werkkamer mijn huiswerk moest maken. Ik denk dat hij het goed bedoelde, maar eigenlijk vond ik dat ik die keuze zelf had.
Ik kwam daar de eerste middag en na 5 minuten vertrok hij, hij had een vergadering of moest zelf nog lesgeven. Een dag later kwam ik weer op de afgesproken tijd en Dhr de Koning was er helemaal niet. Het was een mooie zonnige dag en ik besloot dat hij de pot op kon. Waarom zou ik bij hem huiswerk gaan maken als hij er toch niet was?
Ik weet eigenlijk niet eens of mijn ouders wisten dat ik bij Dhr de Koning mijn huiswerk moest maken, maar ik vermoed van wel. Want ik wilde niet direct naar huis, omdat ik dan te vroeg thuis zou zijn. Om de tijd wat te doden besloot ik dat ik naar de winkels in de stad wilde. En toen ik daar zo zielsalleen in de stad liep kwam ik daar Dhr de Koning tegen. Het enige dat hij deed was mij een knik geven en ik heb er nooit meer iets van gehoord. Die huiswerksessies op zijn werkkamer heb ik ook nooit meer bezocht en ook daar hoorde ik niks meer over.
Dat jaar was voor mijn ouders een zeer bedroevend jaar. Ik bleef inderdaad zitten en mijn broer haalde voor de tweede keer 4 HAVO niet en moest van school af. Nu is het met ons beide wel goed gekomen, maar voor mijn ouders was dat echt geen pretje.
“rebel without a cause”
Haha, dat is wel het toppunt, om elkaar dan tegen te komen in de stad!
@Soolmaan: Ik zou eerder denken “Rebel without a pause”!
@Aukje: Op dit moment schrok ik wel heel even 🙂
Haha, wel stoer dat hij er verder niets van zei! De meeste andere leraren zouden heel anders gereageerd hebben..
ik denk dat die leraar jou het prototype ‘Total Loss’ vond, hij wilde er geen energie meer insteken… het klopt iig met je initialen T.L. (maar waarschijnlijk interpreteer je het zelf meer als dat je een helder licht bent ;))
@Anne: Er komt vast wel een deel 2 aan denk ik zo :). Maar hij was best okay. En stiekem denk ik dat hij wel wist dat het mij wel goed zou komen.
@Soolmaan: Ik heb er wel een slechte indruk achter gelaten maar daarover meer in deel 2 of 3. Soms heb je op latere leeftijd spijt van dingen en kun je dat mooi in een verhaal stoppen.
Hij zal wel gedacht hebben:’Als hij niet wil dan wil hij niet.’ Soms is het inderdaad wijs om iemand (hoe oud of jong dan ook) zelf iets te laten uitzoeken.
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Bizar.
@Dre: Ik ben hem er nog steeds dankbaar voor. Wat ik zelf nog moet leren is “Soms moet je mensen zelf iets laten ervaren, 1 keer je advies geven is genoeg”
@Kaat: Heel bizar 🙂