Er is geen ontkomen aan, want op elke nieuwssite en op tv wordt er veel over geschreven en gesproken. En ja natuurlijk is dat begrijpelijk al vind ik het soms een beetje een overkill aan informatie. U snapt al ik doel op het neergestorte vliegtuig. En telkens als er een ramp gebeurt, komen de herinneringen aan voorgaande rampen naar boven. Sommige rampen heb je opgeslagen, omdat je ze via de TV hebt gevolgd en andere, omdat je daar meer gevoel bij hebt. Maar van al die rampen schijnt bijna elk mens zich precies te kunnen herinneren waar hij die bewuste dag was en wat hij deed.
Zo weet ik waar ik was toen ik van de bijlmerramp hoorde en zo ook van: de café brand in Volendam, de moord op Pim Fortuyn en de aanslagen op 11 September. In dit rijtje mist de oplettende luisteraar zaterdag 13 mei 2000, de vuurwerkramp in Enschede. Dat speelde zich namelijk af op nog geen kilometer afstand van mijn toenmalige studentenflat. En waar ik toen was? Ik zat in de trein van Enschede naar mijn ouders. En als ik niet toevallig op teletekst had gekeken om daar te lezen dat er geen treinen reden vanaf station Enschede, dan was ik niet een uur eerder vertrokken en dan had ik volgens mijn oorspronkelijke planning langs die fabriek gelopen op het moment van de ontploffing. Soms heeft een mens dus ook gewoon veel geluk en verder dan dat moet je er ook niet bij stilstaan.
Maar wat ik me dan ook afvraag is, waarom heb ik dat niet met mooie dingen die zich afspelen op het landelijke of wereldlijke vlak. En ik zat al een tijdje te denken welke momenten dat dan zouden kunnen zijn, maar nog steeds komt er geen speciale herinnering naar boven. Het enige dat ik me kan bedenken is, dat die rampen altijd onaangekondigd gebeuren en dat de mooie momenten altijd van te voren aangekondigd worden. Want het hele programma van het EK in 1988 was al ruim van te voren bekend. Het enige dat je niet van te voren kon weten waren de uitslagen van de wedstrijden. Mocht u voorbeelden hebben van die onaangekondigde momenten waar ik nog steeds over nadenken. Ik hoor ze graag.
Ik vond de val van de Berlijnse muur wel een mooi moment.
Even generaliserend, n.a.v. hoofdstuk 3 uit Dromen, durven, doen van Ben Tiggelaar: Pijn wordt twee keer zo sterk ervaren als plezier. “Gevaar en dreiging vormen een veel sterkere prikkel […], omdat ze de kans op overleven groter maken.” Dus is het aannemelijk dat ook de associaties die je maakt tijdens een negatieve gebeurtenis sterker worden vastgelegd in je hersenen.
Snijdt dit hout?
Wat Albert zegt, negatieve momenten blijven sterker hangen dan positieve. Zo weet ik inderdaad ook nog waar ik was dat allemaal gebeurde.
Wel heftig hoor, van die vuurwerkramp! Ben je toen nog teruggekeerd naar huis?
Ik kan me nooit herinneren waar ik was. 11 september? Ongetwijfeld bij mijn moeder thuis. De rest? Al sla je me dood. Op het vliegongeval van deze week na, maar dat is pas geleden…
Wat zegt dat over mij dan?
@Juksti: Dat kan verschillende dingen betekenen. Een slecht geheugen?
Of je staat gewoon goed in je kracht. Je bent dan in staat om zo’n gebeurtenis niet op jezelf te betrekken en ziet haar vooral als een feit. De “ervaring” en bijbehorende associaties zullen dan minder sterk zijn.
Of misschien nog een andere reden… 🙂
Zoals het hierboven staat is het inderdaad logisch dat je negatieve dingen veel vaker onthoudt dan positieve. Maar het is wel jammer..
Ik kan me, net als Juksti, overigens veel dingen niet herinneren. Maar dat ligt ook aan mijn leeftijd denk ik, toen ik 13 was, was ik nog niet zoveel met zulke dingen bezig als dat ik nu ben.
@Albert: De Berlijnse muur was inderdaad ook iets wat ik als iets positiefs zou kunnen bedenken. En ik denk dat Bert Tiggelaar het bij het juiste einde heeft. Zou het nog uitmaken het sterk je associatief vermogen ontwikkeld is.
@Juksti: Ik denk niet dat het iets over jou zegt. Misschien heb je het aan je voorbij laten gaan. Of gewoon al gewist voor dingen die jijzelf belangrijker vindt.
@Anne: Leeftijd zou er ook me te maken kunnen hebben. Want mijn eerste ramp die ik me echt kan herinneren is de Bijlmer, terwijl ervoor toch ook vast wel zoiets gebeurd zal zijn.
@Aukje: Het was wel allemaal heel spannend die zaterdagavond. Het bleek dat we net buiten de derde ring woonden, want die afrastering stond aan de overkant van de straat. Op dinsdag kon ik weer terugkeren. Wat wel heel bizar is, is dat je gezichten die je herkent van de sportschool of de buurtsuper op TV ziet. Het was echt heel raar allemaal.
Ik weet het bij de meeste nog ja, waar ik was ed. Bijlmerramp: thuis in mijn flatje. Vuurwerkramp las ik live over toen ik ah chatten was en het door de Enschedeërs over de chatbox geroepen werd. 11 Sept lag ik met een baby van een week in mijn bed en wat ik ook nooit vergeet: Meisje van Nulde… Werd gevonden op de dag van mijn bevalling, ook zo raar.
Positieve dingen? Ja Berlijnse Muur wel he en verder komt er ook zo snel niets boven. Zo gaat dat ih leven met rampen, die blijven hangen en krijgen meer aandacht. In mijn persoonlijk leven ben ik gelukkig heel goed ih negatieve vergeten en het positieve onthouden!
@Karen: Het meisje van Nulde was me eigenlijk niet eens zo bij gebleven. Denk dat het je kunnen herinneren deels te maken heeft met of het je persoonlijk raakt, omdat het zomaar in je eigen leven kan gebeuren.
En je hebt de perfect instelling vind ik. Bij mij komen dat soort dingen ook alleen naar boven als er weer een ramp gebeurd.
Grappig, ik heb dat helemaal niet. 9/11 en Theo van Gogh weet ik nog (beide werk), maar verder niet. Fortuyn, Enschede, Bijlmerramp, allemaal maakten ze indruk maar waar ik was toen ik het hoorde? Geen idee, thuis waarschijnlijk? Dood van Diana en de Queen Mom weet ik dan weer wel, wrs omdat ik in het buitenland was (Zuid-Afrika en Brussel). Zelfde geldt voor de irak-oorlogen van vader en zoon Bush (Nieuw Zeeland en Australie). Zoals mijn moeder nog weet waar ze was toen JFK werd doodgeschoten, zo zal ik denk ik alleen van 9/11 over twintig jaar nog weten waar ik was qua grote ingrijpende gebeurtenissen die een wereldimpact hadden.
@Gypsy: 9/11 gaf ik les aan de Embedded Software Academy van Yacht, Fortuyn gaf ik las op de Hogeschool en bereidde ik een Internet cursus voor, voor het expertise centrum van die school en de dag erop vertrok in voor een stedentrip naar Parijs. Bijlmerramp was op een zondag en ik keek de hele avond TV op mijn slaapkamers bij mijn ouders, Enschede ben ik ternauwernood ontsnapt. Zo gek zit mijn geheugen dus in elkaar :).
Moet wel eerlijk bekennen dat ik het leuk vind om te lezen waar jij zoal heen reist.
Bedenk me net: aanslagen op de luchthavens van Londen. Ik was op kantoor en enkele van onze sales zaten toen in Londen, we waren allen in spanning totdat het verlossende telefoontje kwam dat iedereen veilig was.