Ik begeef me nu zo’n 2 maanden in het land der bloggers en ik moet eerlijk zeggen ik vind het geweldig. Op sommige blogjes kijk ik en kom ik niet meer terug, andere lees ik en reageer ik soms. En er zijn bloggers waarop ik niet kan wachten tot ze een blogje posten. Maar ik moet ook heel eerlijk bekennen dat ik me soms een vreemde eend in de bijt voel. Het bloggen is over het algemeen meer een vrouwen ding dan een mannen ding. En daar ben ik me vaak erg bewust van met het geven van reacties, gewoon bang dat ik dan te bot overkom.
Ik vroeg me zo af wat het nou is waarom ik zo selectief ben in het bezoeken van een blog. Soms is het de schrijfstijl die ik niet kan waarderen en soms is het hem juist dat ik meer wil lezen. Soms is het de inhoud die me er van weerhoud en soms ook juist weer niet. Over het algemeen stoor ik me niet echt aan de lay-out, tenzij ik het niet kan lezen, omdat het lettertype te klein is of omdat de kleur van de achtergrond een te klein contrast vormt met de kleur van de tekst. Verder heb ik ook geleerd dat je het kort moet houden.
Dit alles kwam zo bij mij naar voren toen ik met een goede vriend over het bloggen sprak. Hij vroeg me of ik blogde om reacties te krijgen. En ik vond dat een lastige vraag. Want ja het is fijn als je schrijfsels niet onopgemerkt blijven. Hij verzekerde mij ervan, uit eigen ervaring, dat je vooral moet bloggen omdat je wat kwijt wilt, je je mening wilt delen of om je hart te luchten. Want als je het puur doet om reacties, dan kun je jezelf er een beetje in verliezen. Al moest ik dat laatste van hem eigenlijk zelf ervaren.
Genoeg om over na te denken op een regenachtige avond in februari. De vraag aan mezelf is vooral. Waar ga ik heen met mijn blog? Meer openhartig zijn? Of juist niet? Misschien wel een blog identiteitscrisis die jullie allemaal wel eens gehad hebben, of de winter duurt gewoon te lang.
Hah! Altijd goed om meer mannen in weblog land welkom te mogen heten!
Ik ben benieuwd waar je blog heen gaat.
Ik sluit me helemaal aan bij Ell. Het is idd meer een vrouwending, maar er zijn toch ook wel de nodige mannen (die houden het alleen vaak minder lang vol of schrijven minder regelmatig). Ik ben in ieder geval altijd blij met reacties van mannen, omdat die toch weer een andere kijk op zaken hebben.
En ik denk dat de meeste bloggers idd wel eens zo’n crisis hebben gehad. Ben het met je eens dat het fijn is als anderen je lezen en ik houd zelf ook wel rekening met mijn lezers (hoewel korte stukken schrijven me maar niet lukt ;-)), maar het blijft wel mijn blog.
Ik vind dat jij leuk en interessant schrijft, dus ga wat mij betreft zo door en doe vooral waar jij je goed bij voelt, dus het hoeft bijvoorbeeld niet openhartig (maar ik vind het zelf wel leuk als een blogger zichzelf een beetje laat zien).
@Ell: Time can only tell.
@She: Ik ga er nog wel even mee door hoor. Al is het wel zo dat ik op blogjes over echte vrouwen zaken maar gewoon zal zwijgen.
Ik vind jouw reacties waardevol omdat ze nog vol aandacht zijn voor hetgeen dat je hebt gelezen en inhoudelijk reageert. Dat kun je niet van alle reacties zeggen (ook niet van de mijne, want daar moet je tijd voor maken en dat doe ik ook niet altijd).
In ieder geval vind ik jou een waardevolle toevoeging dus ik hoop dat je lekker lang blijft hangen in weblogland. Anders doe je ook mee met het inleveren van een verhaal bij je naamgenoot? http://dezenaamisalbezet.web-log.nl
Het is altijd weer fijn om op jouw blog te komen.
Waarom?
Omdat jij altijd wel een blog klaar hebt staan die ik dan kan lezen. En dat doe ik met veel plezier.
Ik weet dat je het vervelend vind dat je zo weinig respons krijgt, maar het feit dat veel mensen het alleen al lezen, is al een compliment op zich. En betere een kleine trouwe groep lezers dan een grote groep eendagsvliegen.
Zelf moet ik ook meer tijd gaan besteden aan mijn blog, maar om de één of andere reden kom ik maar niet verder. Net begonnen en nu al een ‘blog-crisis’;-)
Er kan nog maar 1 ding gezegd worden en dat is dit: GA ZO DOOR!!! Je schrijft, dus je blijft.
@Aukje: Hartelijk dank! Al heb ik wel zoiets van als ik niks zinnigs kan zeggen dan reageer ik maar gewoon niet. Dat verhaal heb ik over gedacht. Maar ik heb niet het idee dat mijn verhalen nu echt in een bundel komen. Ze zijn soms wat te literair en daar is geen breed publiek voor. Ik zal er nog eens over nadenken.
@Marcel: Het is niet vervelend dat ik “weinig” respons krijg. Ik vond dat gedicht zelf eigenlijk best goed. En vond het jammer dat daar geen reactie op kwam. Maakt je als schrijver gewoon onzeker denk ik. Aangaande een kleine groep trouwe lezers versus een brede groep. Daar heb je gelijk in. Wanneer komt jouw volgende blog eigenlijk? Kom morgen wel weer even leuten.
@Theo: Juist in combinatie met verhalen van andere loggers kan het misschien wel werken?
@Aukje: ben bijna overtuigd. Er begint al wat te broeden.