onuitputtelijke bron van creativiteit,
vult mijn lichaam tot in elke cel.
Prikkelt mijn hersens
en tovert onsamenhangende letters om,
tot woorden die samenkomen in een gedachte.
Een onuitputtelijke energie, van
onvoorwaardelijke en oneindige liefde,
vloeit door mijn hele lichaam,
prikkelt mijn geest en vult mijn hart.
Ik lig op de grond naakt en gewichtloos,
puur en zonder gêne of schaamte
en voel hoe mijn geest zich bevrijdt
en zich ontdoet van zijn verleden.
Klinkt aardig Maar het lijkt wel de levensbeschouwing van een OLD MAN?
Of zit je werkelijk zo goed in je vel?