Mogen de armen rijkdom vinden,
De zwakken met verdriet vreugde vinden.
Mogen de wanhopigen nieuwe hoop vinden,
Blijvend geluk en voorspoed.
Mogen de angstigen geen angst kennen,
En de geketenden de vrijheid kennen.
Mogen de zwakken kracht vinden,
En mogen hun harten zich in vriendschap verenigen.
@ Passage uit het boek “Open je hart” van de Dalai Lama
Vriendschappen komen en gaan, zoals duiven een duiventil in- en uit vliegen. Sommige vriendschappen duren kort, andere langer, maar de beste vriendschappen zijn blijvend – het aantal vrienden is in die volgorde overigens, meestal aflopend. Van sommige vriendschappen vraag je je wel eens af hoe ze ooit tot stand zijn gekomen en van andere waarom ze ooit zijn beëindigd.
Soms doet het beëindigen van een vriendschap pijn. Pijn vanwege het feit dat die er niet meer is of om de manier waarop die vriendschap werd beëindigd. Maar elke vriendschap is een dierbare herinnering, een wijze les of een vanzelfsprekende zekerheid. Die vanzelfsprekende zekerheid is overigens vaak rekbaar. Zolang je elkaar zo af en toe, maar laat merken dat je beide die vriendschap erg waardeert. Want hoe rekbaar die vriendschap ook is, je wilt niet dat ze breekt.
Er is in het leven geen groter doel, dan het leven zelf.
Hij die muren om zich heen bouwt, ontneemt zichzelf het zicht.
Hij die geen goed zicht heeft, loopt continu tegen muren op.
Zij die geen muren om zich heen bouwen,
hebben de visie om muren en andere barricades te omzeilen.
Toegang tot kennis is geen exclusief recht, kennis is een universeel bezit dat voor een ieder toegankelijk moet zijn.
Wie kennis als exclusief eigendom beschouwt, leeft altijd in angst dat iemand anders dezelfde kennis zal verwerven, of dat die kennis gedateerd raakt.
Kunde en vaardigheden daarentegen kunnen alleen door discipline en veel oefening verworven worden. Hierbij dient de kanttekening gemaakt te worden, dat kunde en vaardigheden door leraren overgedragen moeten worden.
Hij die veel kennis heeft is een wijs mens. Hij die kundig en vaardig is, is een vaardig mens. Hij die kennis deelt of zijn vaardigheden onderwijst is een waardig mens. Maar een leerling die gedisciplineert is en open staat voor het opdoen van nieuwe kennis of vaardigheden is een gelukkig mens.
Wees daar waar kan een waardig mens, en streef er naar om altijd een gelukkig mens te zien. Want een leraar die beseft dat hij ook een leerling is, leeft nimmer in angst, maar altijd in de wetenschap dat er elke dag weer iets nieuws is om te leren.