Zes jaar geleden ben ik voor het eerst begonnen met vasten en met uitzondering van 2008, heb ik dat ook elk jaar gedaan. De eerste keer ben ik gaan vasten, omdat ik wilde ervaren hoe het is om voor een lange periode op alleen het noodzakelijke te leven. Vasten is ook iets dat in alle religies, in een bepaalde vorm voorkomt en ik was benieuwd of dat ook werkelijk iets met je lichaam en geest doet. En daar kan ik – als ik tenminste voor mezelf spreek – volmondig met Ja op antwoorden. Je valt af – maar dat is niet meer dan logisch – en ik voel me geestelijk veel super en ontzettend fris.

Vasten is in onze huidige maatschappij niet altijd even makkelijk. Als ik op het werk een traktatie oversla, of vraag of een etentje na Pasen verschoven kan worden, krijg ik altijd vreemde blikken en vragen als ik uitleg dat ik aan het vasten ben. “Maar jij eet toch gewoon boterhammen, dat mag toch niet”. Blijkbaar denken de meeste mensen in Nederland direct aan Ramadan als ze het woord vasten horen. Terwijl de Katholieken al eeuwen lang vasten. Dit is tevens de reden waarom we Carnaval vieren in Nederland. Carnaval is het laatste grote feest voor het vasten begint en met Pasen is het vasten weer afgelopen.

Ik moet wel eerlijk bekennen, dat ik het vasten dit jaar zwaarder vond dan de voorgaande keren. Ik zou liegen als ik zou ontkennen dat ik niet af en toe dolgraag een patatje met, een frikadel speciaal, een pizza of shoarma schotel had willen eten. Of dat ik op de vrijdag- en zaterdagavond mijn wijntje, biertje of Whiskey niet heb gemist. Maar uiteindelijk heb ik het dit jaar ook weer vol weten te houden.

Enfin nog een paar uur en dan zit het vasten er voor dit jaar weer op. Niet dat ik me direct vol ga proppen of dat ik me direct een delirium ga zuipen. Maar op tweede paasdag ga ik voor een pizza of een shoarma schotel. En met eerste paasdag zal ik extra genieten van mijn eerste alcoholische versnapering na ruim 40 dagen.